Alma Perdita ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Σήμερα ρώτησα και πάλι το όνομα του πουλιού. Alma Perdita, μ' ενημέρωσε ο λοχαγός Τόμσον, σημαίνει χαμένη ψυχή. Ξάφνου θροΐζουν οι κλώνοι, όταν όμως κοιτάζω, δεν υπάρχει τίποτα. Στο δάσος, αν ακούσεις κάτι, έχει ήδη προσπεράσει. Ωστόσο, μας ακολουθεί παντού ο ρευστός του απόηχος πάντα μακρινός.


Το μυθιστόρημα αυτό βασίζεται στην αληθινή ζωή μιας Ιρλανδέζας του 19ου αιώνα, που θεωρήθηκε για λίγο η πιο όμορφη και πλούσια γυναίκα του κόσμου - η Εβίτα Περόν της Παραγουάης.
Η Ελίζα Λυντς πρωτοσυνάντησε τον Φρανσίσκο Σολάνο Λόπες, διάδοχο στην εξουοσία μιας χώρας που κανείς δεν είχε ακούσει ποτέ, σ' ένα κρεβάτι στο Παρίσι. Λίγους μήνες αργότερα, έγκυος πια, διέσχιζε μαζί του τον Ατλαντικό, σ' ένα καράβι γεμάτο υπηρέτες, ρούχα, κοσμήματα και σαμπάνιες, για να διεκδικήσει το ένδοξο πεπρωμένο της στην Παραγουάη. Όμως, στο τέλος του ταξιδιού, την περίμενε μια επαρχιακή πόλη, η Ασουνσιόν, με τον φτωχό, καταπιεσμένο λαό της και μια ξεπεσμένη αριστοκρατία, όπου οι γυναίκες θα περιφρονούσαν -όσο οι άντρες θα λάτρευαν- την "ιρλανδέζα πόρνη".
Μέσα σε λίγα χρόνια, ο Λόπες, που δεν θα την παντρευτεί ποτέ αλλά θα ορίσει κληρονόμο του τον γιο της, γίνεται δικτάτορας και ρίχνει τη χώρα σε μια πολεμική περιπέτεια που θα εξοντώσει τον μισό πληθυσμό. Δίπλα του η περιβόητη Ελίζα -άγγελος που εμπνέει τα στρατεύματα και δαίμονας που θρέφει τη φιλοδοξία του εραστή της- βλέπει το μέλλον να της ανήκει, αλλά και να γλιστράει τελικά μέσα απ' τα χέρια της, σφραγίζοντας έτσι μια ιστορία μυθικού έρωτα και επικής καταστροφής.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η Ελίζα Λυντς είχε κάποτε θεωρηθεί η ομορφότερη και πλουσιότερη γυναίκα του κόσμου. Αυτή η άσημη ιρλανδέζα του 19ου αιώνα μπόρεσε να πραγματοποιήσει ένα αφάνταστο ταξίδι και να μοιραστεί τη δόξα και τη δύναμη του εραστή της Φρανσίσκο Λόπες στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ακολουθώντας -αλλά και σπρώχνοντας η ίδια- τον εκκολαπτόμενο δικτάτορα της Παραγουάης σ" όλες τις αιματηρές περιπέτειες όπου έμελλε να βυθίσει τη χώρα του. Εκείνο που δεν μπόρεσε ήταν να τινάξει από πάνω της ήταν ο χαρακτηρισμός της "ιρλανδέζας πόρνης" που της επιφύλαξε η νέα της πατρίδα. Ούτε άλλωστε να σταματήσει την ξέφρενη κούρσα προς το όνειρο, το μεγαλείο και την καταστροφή, που παράσερνε τη "χαμένη ψυχή" της. Η μοίρα της είχε κάτι από την εκτυφλωτική μα φευγαλέα λάμψη των κοσμημάτων και των ρούχων που δεν έπαψε να διαλέγει και να φοράει με τόση χάρη, την ίδια στιγμή που το τοπίο της φρίκης μεγάλωνε ολόγυρά της.
Γύρω απ" αυτό το "υπέροχο και τρομερό πλάσμα", που υπήρξε πραγματικό πρόσωπο, η Αν Ενράιτ, συγγραφέας με διεθνή καταξίωση, έγραψε ένα πανέμορφο ιστορικό μυθιστόρημα με μυστικές εσωτερικές δονήσεις.
"Μια έντονη επίγνωση της υφής των πραγμάτων οδηγεί την Ενράιτ μέσα στο νου της Ελίζα Λυντς, όπως την ανάπλασε με τη φαντασία της . . . Το νερό, ένα στοιχείο τόσο διαυγές και απρόβλεπτο όσο και η εκπληκτική πρόζα της Ενράιτ . . . μεταφέρει την Ελίζα από την Ιρλανδία στην Ευρώπη . . . στην Παραγουάη και πίσω στην Αγγλία."
Miranda Seymour, The New York Times Book Review

"Ενώ το μυθιστόρημα αφήνεται σε μια μεθυστική ροή αισθησιακών απολαύσεων, η ευχαρίστηση που νιώθει κανείς κρατάει πάντα κάτι από τη δυσωδία του θανάτου . . . Το ταλέντο της Αν Ενράιτ, που έχει ήδη συγκριθεί με του Μάρκες ή του Ζίσκιντ, είναι ο συνδυασμός ενός ιστορικού έπους πλούσιου σε φαντασία με μια ονειρική ιστορία παράταιρης ομορφιάς."
Karen McTigue, Waterstone"s Covent Garden

"Όπως και οι χαρακτήρες της, η Ενράιτ έχει το ένστικτο του τζογαδόρου που ανεβάζει το στοίχημα καθώς εντείνεται η σύγκρουση."
Conan Putnam, Chicago Tribune