Μη-συμβατικές θεωρίες

Το βιβλίο αυτό, προιόν αγανάκτησης του συγγραφέα απέναντι σε φαινόμενα παρα-ιστορίας και παρα-επιστήμης που άνθισαν τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα, διαθέτει πολύ ιδιαίτερο, θα έλεγα μοναδικό, ύφος γραφής. Από την μια είναι έκδηλη η ειρωνεία και ο σαρκασμός (με πολύ ωραίο χιούμορ πάντως) απέναντι στα φαινόμενα και τα γραπτά που περιγράφει, από την άλλη όμως, οι απαντήσεις που δίνει σε αυτά, είναι σοβαρότατες και επιστημονικά τεκμηριωμένες. Αντικείμενο λοιπόν του βιβλίου, είναι οι "μη συμβατικές θεωρίες", φαινόμενο που γιγαντώθηκε κυρίως την δεκαετία του '90 με την έκδοση πολλών βιβλίων αυτού του είδους. Βιβλίων που ασχολούνται με την ελληνική προιστορία και που κατά την γνώμη των συγγραφέων τους, μας αποκαλύπτουν την αλήθεια για την προιστορία μας και τα ψέματα που λέει το ανθελληνικό επιστημονικό κατεστημένο παγκοσμίως (πάντα κατά τα λεγόμενα τους). Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των συγγραφέων είναι το γεγονός ότι σχεδόν ποτέ δεν έχουν καμιά επιστημονική εξειδίκευση σε κάποιον από τους κλάδους που ασχολούνται με ζητήματα προιστορίας (αρχαιολογία, γλωσσολογία, ανθρωπολογία-εθνολογία). Η δε οπτική τους κινείται σε δυο άξονες που πολύ επιτυχημένα ο Ευαγγελίδης ονομάζει "αυτοχθονισμό" και "πανελληνισμό"(και τους επεξηγεί μέσα στο βιβλίο). Ο συγγραφέας ξεκινάει το έργο του κάνοντας μια σύντομη ενημέρωση για το ποιες είναι οι πήγες μας για την γνώση της προιστορίας και ποιο είναι το τρέχον επιστημονικό επίπεδο γνώσεων μας επί αυτής. Στην συνέχεια παραθέτει χρονολογικά κατά βάση, τις διάφορες εκδοχές της "μη συμβατικής ιστορίας", βάζοντας χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τα βιβλία των εκπρόσωπων της και δίνει τις απαντήσεις που χρειάζεται. Ταυτόχρονα ξεκαθαρίζει ότι τα κίνητρα των "μη συμβατικών συγγραφέων" δεν είναι πάντα τα ίδια κατά την συγγραφή τέτοιων πονημάτων, κάνοντας σαφή διάκριση μεταξύ αυτών που εν γνώσει τους παραποιούν δεδομένα απλά για να πουλήσουν (οι λεγόμενοι ελλαδεμπορες) και σε αυτούς τους ενδεχομένως καλοπροαίρετους, αλλά εν τελεί ημιμαθείς και επιπόλαιους! Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ανάλυση που κάνει ο Ευαγγελιδης για το λεγόμενο "φαυλοκυκλικό αεικίνητο"(πολύ επιτυχημένος, δικής του εμπνεύσεως, όρος), το οποίο είναι η βασική μέθοδος πάνω στην οποία δομούνται τα (ψευδο)επιχειρήματα των "μη συμβατικών συγγραφέων". Επίσης δεν παραλείπει να επισημάνει ότι οι "μη συμβατικές θεωρίες" δεν είναι ελληνικό προιόν μόνο, αλλά και στο εξωτερικό υπάρχουν ανάλογες περιπτώσεις (αναφέρει και κάποιες, κυρίως τον περιβόητο Μάρτιν Μπερνάλ και την θεωρία του περί "Μαύρης Αθηνάς"). Ο κύριος κορμός του βιβλίου κλείνει επιχειρώντας μια κοινωνιολογική προσέγγιση του θέματος (γιατί δηλαδή άνθισαν αυτές οι θεωρίες στην Ελλάδα και μάλιστα κυρίως την συγκεκριμένη χρονική περίοδο-δεκαετία του '90). Ακολουθεί μετά, ένα λίαν ενδιαφέρον παράρτημα κείμενων (το κείμενο σχετικά με τη μέθοδο της συγκριτικής γλωσσολογίας είναι ένα από τα καλύτερα του παραρτήματος) που αφορούν το θέμα με το οποίο καταπιάστηκε στον κύριο κορμό του βιβλίου. Έτσι λοιπόν ως αποτέλεσμα έχουμε ένα βιβλίο που είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικό και χρήσιμο, επιστημονικό αλλά ταυτόχρονα ευχάριστο στο διάβασμα. Το σπουδαιότερο όμως που κατά την γνώμη μου σου αφήνει αυτό το βιβλίο είναι μια φιλοσοφία του σκέπτεσθαι! Είναι η κατανόηση του γεγονότος ότι ορισμένα ζητήματα δεν είναι "παίξε γέλασε" ώστε να μπορεί ο καθένας να γράφει το μακρύ του και το κοντό του (για να το πω λαικά)! Είναι η κατανόηση ότι η προσέγγιση διάφορων πολύπλοκων ζητημάτων (όπως η προιστορία, η εθνογένεση των Ελλήνων και το ζήτημα των Ινδοευρωπαίων) απαιτούν επιστημονική μεθοδολογία και δεοντολογία, κυρίως δε, διεπιστημονική έρευνα και όχι ημιμάθεια και ερασιτεχνισμούς. Οπωσδήποτε προκαλεί θλίψη το γεγονός ότι ολόκληρο εκπαιδευτικό και ακαδημαικό σύστημα, άφησαν να γιγαντωθεί ένα τέτοιο φαινόμενο παραπληροφόρησης του ελληνικού λαού και χρειάστηκε ένας απλός ιδιώτης (ο οποίος όμως έχει τα απαραίτητα επιστημονικά εφόδια για ένα τέτοιο εγχείρημα) σαν τον Ευαγγελίδη να αποφασίσει να αντικρούσει μεθοδικά όλη αυτή την βιομηχανία παρα-ιστορίας.

Το βιβλιο που διελυσε ολες τις εμμονες που τοσο ταλαιπωρουν τον πατριωτικο/εθνικιστικο χωρο! Πληρης καταρριψη των γελοιων θεωριων του "αυτοχθονισμου" και του "πανελληνισμου" και απομυθοποιηση των πατριδοκαπηλων ελληνεμπορων! Επιστημονικο αλλα και ευχαριστα γραμμενο.