Ψίθυροι στις φλόγες

Ζωές καταστρέφονται μέσα σε μία νύχτα. Η λαίλαπα της φωτιάς κατακαίει ενοχές, αθωότητες, νιάτα και συνειδήσεις. Η εννιάχρονη Σεμίνα Μαργέτη παραδίδεται στο θάνατο της ψυχής της την ώρα που η μητέρα της αφήνει την τελευταία της πνοή ανήμπορη στις φλόγες. Μοναδική αμαρτία της Ηλέκτρας Φωτεινού είναι το ότι ερωτεύτηκε με πάθος λάθος άνθρωπο.

Ένας ο ένοχος, ή μήπως πολλοί;

Δαμιανός, Στέφανος, Ρούσσος. Τρία πρόσωπα που επηρεάζουν με τις αποφάσεις τους τον ρου των γεγονότων.

Κάποιοι εφησυχάζουν και κάποιοι βασανίζονται από ορμητικά ποτάμια αμφιβολίας. Ίσως και ενοχής. Οι ψίθυροι σιγανοί, σχεδόν βουβοί στην αρχή, χρόνο με το χρόνο αρχίζουν να κραυγάζουν.

Και εκείνη, η μικρή Σεμίνα, που από ένα παιχνίδι της μοίρας έχει επιβιώσει, επιστρέφει ως Σεμέλη Σοφιανού είκοσι ένα χρόνια αργότερα, αναγεννημένη από τις ίδιες της τις στάχτες, για να πάρει την εκδίκησή της από τον υπαίτιο της τραγωδίας, ο οποίος ζει και βασιλεύει χάρη στα λεφτά της μητέρας της.

Τίποτα όμως δεν είναι όπως φαίνεται όταν οι σύμμαχοι αποδεικνύονται εχθροί. Και οι εχθροί ίσως είναι εκείνοι που κρατάνε το κλειδί της αγάπης καθώς οι μάσκες πέφτουν.

Θα κοπάσουν μια μέρα οι ψίθυροι στις φλόγες; Θα αποκατασταθεί η αλήθεια; Θα μπορέσει να αναδυθεί η ελπίδα και να σκαρφαλώσει στο σκοτεινό ουρανό, όταν όλοι νόμιζαν πως θάφτηκε κάποτε ολόκληρη στις στάχτες;

"Μπορούσε να ξεγελάσει τους πάντες εκτός από τον ίδιο της τον εαυτό". Στα δικά της µάτια, χρυσαφιά σαν του µεγαλύτερου εχθρού της, η συναρπαστική Σεµέλη Σοφιανού εξακολουθούσε να µοιάζει χαµένη και αβοήθητη σαν εγκαταλειµµένο βρέφος. Εξακολουθούσε να είναι το στρουµπουλό κοριτσάκι της παιδικής της ηλικίας, εκείνης της εποχής που χάθηκε βίαια στις φλόγες, παρασέρνοντας στα φρικτά αποκαΐδια και ολόκληρη την αθωότητά της. Τίποτα δεν ήταν ίδιο από τότε. Όλα είχαν καεί, και εκείνη έµοιαζε µε παντοδύναµο φοίνικα αναγεννηµένο από τις ίδιες του τις στάχτες.