Ο Αστερίξ 40: Η λευκή ίριδα

Η περιπέτεια είναι από εκείνες που εστιάζονται στο γαλατικό χωριό αλλά περιλαμβάνουν και ταξίδι του Οβελίξ και του Αστερίξ.

Άλλωστε, η περιπέτεια ξεκινάει από τη Ρώμη. Ο Καίσαρας έχει συγκαλέσει σε σύσκεψη το επιτελείο του, διότι παρατηρείται κατακόρυφη πτώση της μαχητικότητας των λεγεωναρίων, οι οποίοι, χρησιμοποιώντας πολύ μοντέρνα ορολογία, προτιμούν να χουζουρεύουν διαβάζοντας έναν καλό πάπυρο και πίνοντας αφέψημα δάφνης αντί να πολεμάνε, κι έτσι, όπως λέει ο Καίσαρας, les mutineries et les desertions sont legion, ένα από τα πάμπολλα λογοπαίγνια ήδη από την αρχή -αυτό θα πει «οι ανταρσίες και οι λιποταξίες είναι πλήθος», αλλά κατά λέξη «είναι λεγεώνα», αφού η λέξη legion, πέρα από την κυριολεκτική σημασία της λεγεώνας, σημαίνει επίσης «πληθώρα, μέγα πλήθος» (η ίδια μεταφορική σημασία υπάρχει και για το αγγλικό legion).

Κι ενώ κανείς από τους επιτελείς δεν έχει κάτι να προτείνει, εμφανιζεται ο στρατιωτικός αρχίατρος Vicevertus (λογοπαίγνιο από το vices et vertus, βίτσια και αρετές) που προτείνει να εκπαιδευτούν οι λεγεωνάριοι στη θετική σκέψη ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερη παρακίνηση, ολοφάνερη σάτιρα των μανατζέρικων μαθημάτων αυτοβελτίωσης, αυτοπεποίθησης και θετικής σκέψης. Όλοι μας έχουμε μέσα μας μια λευκή ίριδα, ένα λουλούδι που το μόνο που ζητάει είναι να ανθίσει και να μοσχοβολήσει, λέει. (Από εδώ και ο τίτλος του βιβλίου).


Ο Καίσαρας δεν χάνει καιρό, αναθέτει στον Βισεβέρτους να πάει στο στρατόπεδο Μπαμπαόρουμ, πλάι στο ανυπόταχτο γαλατικό χωριό, και να εκπαιδεύσει τους εκεί λεγεωνάριους στη θετική σκέψη ώστε να υποτάξει τους Γαλάτες.

Ο Βισεβέρτους πράγματι πηγαίνει στο στρατόπεδο και αμέσως επισκέπτεται το γαλατικό χωριό όπου μοιράζοντας αφειδώς κοπλιμέντα και σεστέρσια σε όλους και χρησιμοποιώντας τις εμψυχωτικές ατάκες των γκουρού της αυτοβελτίωσης καταφέρνει να εντυπωσιάσει τους πάντες, να συμφιλιώσει τον ψαρά με τον σιδερά, να γοητεύσει τη Μπονεμίνη, τη γυναίκα του αρχηγού, και, σε λίγες μέρες, να μετατρέψει το γαλατικό χωριό σε παράδεισο καλοσύνης και θετικής σκέψης. Βέβαια, δεν παραδίδονται όλοι στη σαγήνη του γκουρού: ο Αστερίξ και ο Πανοραμίξ είναι άκρως δύσπιστοι, ενώ ο Μοναρχίξ ανησυχεί για την επιρροή του νεοφερμένου στη γυναίκα του.

Ο Αστερίξ, για να ταρακουνήσει τους συγχωριανούς και να ξαναβρούν τη χαμένη τους μαχητικότητα, οργανώνει συναυλία-έκπληξη του βάρδου Κακοφωνίξ, όμως το χωριό υποδέχεται τις συνθέσεις του βάρδου ασκώντας ευγενική και πολιτισμένη κριτική (π.χ. il est important de laisser les minorites audibles s’exprimer, πρέπει ν’ αφήσουμε τις ακουστές μειονότητες να εκφραστούν, λογοπαίγνιο με τον όρο minorites visibles, ορατές μειονότητες, που εννοεί μαύρους και μαγκρεμπίνους στη σημερινή Γαλλία).

Και οι λεγεωνάριοι του Μπαμπαόρουμ έχουν ενστερνιστεί τη θετική σκέψη, αλλά ο Βισεβέρτους συνειδητοποιεί ότι, όσο υπάρχει το μαγικό φίλτρο (μαγικός ζωμός για τους νεότερους) και όσο ο Αστερίξ παραμένει δύσπιστος, δεν μπορεί να πετύχει τον σκοπό της καθυπόταξης των Γαλατών, κι έτσι αλλάζει σχέδιο. Θέλει να δελεάσει την Μπονεμίνη να φύγει μαζί του για τη Λουτέτσια, το Παρίσι δηλαδή, και εκεί να την προσφέρει δώρο στον Καίσαρα -διότι ο Καίσαρας είναι προγραμματισμένο να επισκεφτεί τη Λουτέτσια για να διορίσει τον νέο έπαρχο.

Άλλο που δεν θέλει η Μπονεμίνη, που αν θυμάστε τις Δάφνες του Καίσαρα έχει τον αδελφό της στη Λουτέτσια και πάντα λαχταράει να ζήσει στη μεγάλη πόλη. Φεύγουν λοιπόν. Ο Αστερίξ, ο Οβελίξ και ο Μοναρχίξ ξεκινάνε να τους βρουν, αλλά αργοπορούν μέχρι να μάθουν πού πηγαίνουν οι φυγάδες, οι οποίοι άλλωστε ταξιδεύουν με το γρηγορότερο μέσο που υπάρχει, το Άρμα Υψηλής Ταχύτητας (Char a Grande Vitesse, λογοπαίγνιο με το Train a Grande Vitesse, το TGV που τόσο καμαρώνουν οι Γάλλοι, ενώ η εταιρεία διατηρεί το ακρώνυμο SNCF, που τώρα σημαίνει Societe Nouvelle des Chars et du Foin, Νέα Εταιρεία Αμαξών και Σανού).