Η έννοια του θείου στον Αριστοτέλη

Η κατανόηση της διδασκαλίας του Αριστοτέλη για το θείο συνδέεται άμεσα και άρρηκτα με την οντολογική του θεωρία. Η πρώτη θεϊκή αρχή, το πρώτο ακίνητο κινητικό, και οι δευτερεύουσες ακίνητες κινητικές αρχές συναπαρτίζουν το αντικείμενο μελέτης της πρώτης φιλοσοφίας. Παράλληλα, όμως, ο φιλόσοφος προσδίδει στην επιστήμη αυτή καθολικό χαρακτήρα, διότι το αντικείμενο ερευνάς της ταυτίζεται με το οντολογικό θεμέλιο του σύμπαντος.
Η παρούσα μονογραφία στηρίζεται κατά πρώτο λόγο στο σωζόμενο συγγραφικό έργο του Σταγιρίτη και δευτερευόντως σε μεταγενέστερες ερμηνείες, οι οποίες λαμβάνονται υπ'όψη κυρίως σε αμφιλεγόμενα και δυσνόητα χωρία. Θέματα όπως η αιτιώδης φύση των θεϊκών αρχών, η περί νου θεωρία, η διασύνδεση θείου και φύσης καθώς και η μετοχή του ανθρώπου στο θείο διερευνούνται σε βάθος. Η έρευνα καταλήγει σε διαφωτιστικά συμπεράσματα που σε ορισμένα σημεία συμπίπτουν με προτάσεις-λύσεις σε τρέχουσες ερμηνευτικές αντιφάσεις και αγκυλώσεις και ταυτόχρονα συνθέτουν μια συνεκτική και σφαιρική παρουσίαση της αριστοτελικής οντολογίας.