Ύλη και σκαρίφημα ιστορίας της εν Κορσική, Ελληνικής αποικίας

Ο εν Μασσαλία διακεκριμένος ομογενής ιατρός κ. Σταύρος Μεταξάς, μαθών τυχαίως ότι εν Κορσική υπήρχεν αποικία τις ελληνική, πολλά σημεία ζωής ελληνικής εισέτι διατηρούσα, το 1883 μετέβη εκεί όπως εκ του σύνεγγυς ίδη την ελληνικήν ταύτην αποικίαν. Βαθέως δε συνεκινήθη όταν, εν τω όλως ξένω τούτω τόπω εύρεν ανθρώπους ομιλούντας την γλώσσαν του και υπό καθαρώς ελληνικών αισθημάτων εμφορουμένους. [...]

Ο Σ. Μεταξάς, βλέπων την μεγάλην ταύτην προθυμίαν των υπέρ της εκμαθήσεων της μητρικής των γλώσσης, τοις υπεσχέθη ότι θα έπραττεν υπέρ αυτών παν ό,τι τω ήτο δυνατόν. [...]

Συνεφώνησαν λοιπόν ίνα και οι δύο ομού διατηρήσωσιν επτά έτη με ετήσιον μισθόν 3500 φράγκων, των οποίων τας μεν τρεις χιλιάδας θα επλήρονεν ο κ. Χ. Ζωγράφος, τα δε πεντακόσια ο κ. Σ. Μεταξάς.
Ο κ. Σ. Μεταξάς, γνωρίζων προσωπικώς τον συγγραφέα του ανά χείρας πονήματος, τον παρεκάλεσεν ίνα δεχθή την αποστολήν ταύτην.

Ενώ δε κατά μήνα Μάιον του 1885 τα πάντα ήσαν έτοιμα όπως αποσταλώ εις Καρυάς της Κορσικής, όλως απροσδοκήτως λαμβάνει ο κ. Σ. Μεταξάς μίαν επιστολήν από τον παπά-Καίσαρα Κόττιν, ιερέα της εν Κορσική ελληνικής αποικίας, να μη αποστείλη Έλληνα διδάσκαλον εις Καρυάς, επί τω λόγω ότι οι εν Ρώμη προϊστάμενοί του δεν ενέκρινον την αποστολήν ταύτην. [...]