Snobs

ΚΡΙΤΙΚΗ



ΣΥΣΣΩΜΟ ΤΟ ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟ ΥΠΟΔΕΧΤΗΚΕ ΜΕ
ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ
ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΚΙΟΛΑΣ ΤΙΜΗΘΕΙ ΜΕ
ΟΣΚΑΡ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΤΜΑΝ «ΕΓΚΛΗΜΑ
ΣΤΟ ΓΚΟΣΦΟΡΝΤ ΠΑΡΚ». Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΟΜΩΣ, ΑΚΟΜΗ
ΚΑΙ Η ΠΙΟ «ΠΙΑΣΑΡΙΚΗ», ΕΧΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΧΟΥΓΙΑ



Η Ίντιθ είχε βαρεθεί να σηκώνει τα τηλέφωνα στο μεσιτικό γραφείο όπου εργαζόταν. Ονειρευόταν κάτι σαφώς καλύτερο από fish and chips και ψώνια στο Μarks and Spencer. Νοστιμούλα καθώς ήταν βρήκε κενό και τρύπωσε στην καρδιά ενός από τους χιλιάδες ημίαιμους ευγενείς που έχουν απομείνει στην Αγγλία. Βρισκόμαστε στα πρώτα μεταθατσερικά χρόνια. Ο Τόνι Μπλερ στα καλύτερά του, κόβει μαχαίρι το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και μέσα στο ίδιο κόνσεπτ τη γλιτώνουν γέφυρες, ιστορικά οικοδομικά τετράγωνα, η βασιλική οικογένεια και φυσικά οι ευγενείς.



Μπάρμπαρα Κάρτλαντ

Κόμητες, μαρκησίες και τα συμπαρομαρτούντα, χάρη στους νεοεργατικούς συνεχίζουν να περνούν ζωή χαρισάμενη, κυνηγώντας αλεπούδες και προσπαθώντας να μερεμετίσουν με το λιγότερο δυνατό κόστος ετοιμόρροπους πατρογονικούς πύργους και ξεχαρβαλωμένα υποστατικά. Το σκηνικό παίζει μεγάλο ρόλο και η μικρή αριστοκρατία είναι πρόθυμη να πουλήσει όσο όσο την εύνοια της σε αετονύχηδες και κουτσομπολίστικα περιοδικά, προκειμένου να βγει το πετρέλαιο της χρονιάς και να επιδιορθωθεί το σύστημα κεντρικής θέρμανσης.

Οι ιπποδρομίες του Άσκοτ είναι το ιδανικό νυφοπάζαρο. Εκεί η καλή κοινωνία ψωνίζει νύφες και γαμπρούς με μότο την καλή τύχη της δεσποινίδας Νταϊάνας Σπένσερ, αδιάφορο αν αυτή πλήρωσε το παραμύθι με τη ζωή της. Στο κάτω κάτω ατυχήματα συμβαίνουν σε όλους και κάπως έτσι την πάτησε ο καλός μας Τσαρλς Μπρόουτον, ευγενής από κούνια. Νέος, πλούσιος, καλόψυχος και βαρετός, στα μάτια της αδίστακτης Ίντιθ ήταν η ιδανική λύση για να πάψει να χτυπάει κάρτα στο γραφείο και να γίνει εξώφυλλο στα περιοδικά.
Όπως συμβαίνει σ΄ αυτές τις περιπτώσεις ο «γάμος της χρονιάς» κατέληξε γρήγορα σε «σκάνδαλο της δεκαετίας», αφού η νεόκοπη λαίδη απομυθοποίησε σε χρόνο ρεκόρ τις λουλουδάτες μπερζέρες και τις κοσμικές φιλανθρωπίες κι αποφάσισε να το ρίξει έξω.



Ε. Μ. Φόρστερ

Ένας τηλεοπτικός αστέρας με θωριά Θεού και συμπεριφορά καζανόβα έφτασε και περίσσεψε για να γίνει ξανά η άμαξα κολοκύθα και η άπιστη Ίντιθ να γνωρίσει από την καλή τη σκληρότητα της άρχουσας τάξης απέναντι στην αχάριστη Σταχτοπούτα. Η ιστορία είναι γνωστή και πολυμεταχειρισμένη. Το θέμα είναι πώς τη δουλεύει κανείς. Για τον οσκαρούχο σεναρίστα Τζούλιαν Φέλοους, το δίλημμα κάνει μπαμ και δρα αποσταθεροποιητικά καθ΄ όλο το μήκος της αφήγησης. Μπάρμπαρα Κάρτλαντ ή Ε. Μ. Φόρστερ; Ο συγγραφέας, αν και αποπειράται να ξεμπροστιάσει με σχοινοτενή σχόλια την υποκρισία της σύγχρονης εγγλέζικης αριστοκρατίας, στην πραγματικότητα μένει τραγικά αναποφάσιστος μέχρι την τελευταία γραμμή, με αποτέλεσμα το μυθιστόρημα να μην μπορεί να σκοπεύσει με επιτυχία κανενός είδους αναγνωστικό κοινό. Ούτε αυτούς που με ένα Άρλεκιν ξεχνιούνται ούτε τους άλλους που νομίζουν ότι έχουν στα χέρια τους ένα φινετσάτο αριστούργημα σαν την Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ. Η ίδια αναποφασιστικότητα χτυπάει και τη μετάφραση του βιβλίου στα ελληνικά, η οποία φιλοδοξεί να αποδώσει το περίτεχνο αγγλικό λογοτεχνικό στυλ. Για να λέμε του στραβού το δίκιο, η συγκεκριμένη αδυναμία μπορεί κάλλιστα να χρεωθεί στον ίδιο τον συγγραφέα, ο οποίος πάντως επ΄ ουδενί είναι υπεύθυνος για τα κάμποσα τυπογραφικά λάθη της ελληνικής έκδοσης. Αnyway...
Εν τω μεταξύ, ενώ εμείς ζητάμε από τη φτωχούλα Ίντιθ να δείξει αξιοπρέπεια και βάθος συναισθήματος ανάλογο με αυτό μιας Έμας Τόμσον ή έστω μιας Κρίστιν Σκοτ Τόμας, αυτή αποδεικνύεται ραδιούργα και μανούλα στον τυχοδιωκτισμό. Κάτι σαν τον Τζόναθαν Ρις Μάγιερς δηλαδή της γουντιαλενικής ταινίας «Μatch point», αλλά χωρίς, δυστυχώς, τον Γούντι Άλεν. Η επιστροφή της Ίντιθ στον χαμένο παράδεισο οργανώνεται από την ίδια στο τάκα τάκα, αφού ως γνωστόν τα λινά κλινοσκεπάσματα κάνουν κρα για επιδέξια λαϊκά παιδιά που θα δώσουν γονιδιακά αναβαθμισμένους απογόνους. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Κι όταν λέω «εμείς», παίρνω την ευθύνη να συμπεριλάβω όλους εμάς που ψοφάμε για σύγχρονα παραμύθια πασπαλισμένα με κοινωνική κριτική και συμπεράσματα του τύπου κάλλιο πλούσιος και υγιής παρά φτωχός και άρρωστος. Θέλει και ρώτημα;



ΡΟΥΛΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΑ ΝΕΑ 8-3-2008