Σκηνές

[...]

ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΕ ΜΟΒ ΧΡΩΜΑΤΑ, απόγευμα, φθινόπωρο, Βόρεια Ελλάδα.
ΑΝΤΡΑΣ: Τι κάνεις εκεί, Μαρία;
ΓΥΝΑΙΚΑ: Κεντάω το εξώφυλλο του νέου σιντί. Σταυροβελονιά.
ΑΝΤΡΑΣ: Και τι χρώματα βάζεις;
ΓΥΝΑΙΚΑ: Με ξέρεις τώρα. Το γκρι του κρυολογήματος με τη φωνή του Ed Harcourt, και μια παστίλια για το λαιμό με τις τρομπέτες του Erik Truffaz. Σκοτωμένο ροζ του χωρισμού ton sur ton με το «To the winter» του Brett Anderson, λίγο φλαμπέ κόκκινο με τα μπουζουκλερί του Gonjasufi. Φαζαρισμένο κίτρινο από σάπια φύλλα σε δρομάκι πάρκου της Αυστριακής Στυρίας, παχύρρευστο νορβηγικό γκρι-με-λίγο-αίμα-του-βιολιού από τον Moddi. Βραχνιασμένο γκρι και χρυσό του ουίσκι με το «Stormy weather» της Ivie Anderson, λερωμένο άσπρο του χιονιού σαν φιλί-snowballing από τον Divine Comedy. Σε αυτό το σημείο ανοίγω τα παράθυρα και μπαίνει ασημί παγωμένος αέρας με το «Wind in her hair» από τους (εϊτίλα) Motorama. Μετά βάζω μερικές βελονιές μελαγχολικό αστραπί και βροντί του Jay-Jay Johanson και της Sarah Worden, λίγο απελπισμένο μεταλλιζέ αυτοκτονί που βρήκα στο Νάσβιλ και το κλείνω με σταγόνες βροχής επάνω στο πιάνο του Volker Bertelmann. Σ’ αρέσει;
ΑΝΤΡΑΣ: Με ξέρεις τώρα. Σιχαίνομαι το καλοκαίρι.
(Η συλλογή «Under the weather» της Μαρίας Παρούση κυκλοφορεί από την Inner Ear)

[...]