Κοινωνική αισθητική και διαπολιτισμικότητα

Η απορρύθμιση της τέχνης, της κουλτούρας και γενικότερα της πολιτιστικής πρακτικής, ως προϊόν της απορρύθμισης της οικονομίας και της κοινωνικής πρακτικής αντίστοιχα, είναι ίσως το κρισιμότερο θέμα για τη σκέψη σήμερα.
Τα κείμενα που συγκροτούν το βιβλίο έχουν ένα μικροδομικό χαρακτήρα, που αντιτάσσεται στην απορρύθμιση της κουλτούρας, τη σημερινή δηλαδή κυρίαρχη ψευδή ολότητα, ιδεολογία και πρακτική.
Επίσης τονίζεται ότι είναι αναγκαίο να γίνει ένα βήμα παραπέρα στη συστηματική προσπάθεια για τη μελέτη των σύγχρονων κοινωνικών, αισθητικών και πολιτισμικών συνθηκών από τη σκοπιά της ολότητας και της διαλεκτικής. Το σύγχρονο κοινωνικό και ανθρωπολογικό πρόβλημα δεν μπορεί παρά να προσεγγίζεται με βάση τις ιστορικές αναλύσεις των Αντόρνο, Μπένζαμιν, Λούκατς, Λεφέβρ, Γκόλντμαν, κ.ά., με στόχο τη συγκρότηση μιας νέας και μοντέρνας θεωρητικοποίησης. Οι αρνητικές επιπτώσεις του μεταμοντερνισμού στη σκέψη και την τέχνη λαμβάνονται υπόψη υπό την οπτική της ριζοσπαστικής κριτικής και της συνειδητοποίησης της ανάγκης ξεπεράσματος της μεταμοντέρνας απαισιοδοξίας.