Θέατρο, θυσία, τελετή

[...] Το βιβλίο της Φίσερ-Λίχτε Θέατρο - Θυσία - Τελετή: Μορφές πολιτικού θεάτρου έρχεται να εμπλουτίσει αποφασιστικά την ελληνική βιβλιογραφία: όχι μόνον διότι παράγεται από μια επιστημονική "γραμμή" που, προτάσσοντας την παράσταση έναντι του κειμένου, δεν έχει ακόμη εγκατασταθεί αναμφίλεκτα στο ελληνικό θεατρολογικό τοπίο· ούτε γιατί προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες και αναλύσεις για θεατρικά είδη που είναι, σε μεγάλο βαθμό, άγνωστα (και) στον Έλληνα αναγνώστη (όπως το φασιστικό θέατρο, τα σοβιετικά και σιωνιστικά θεάματα)· αλλά και γιατί μπορεί να μας κάνει να στοχαστούμε και να αναστοχαστούμε γόνιμα γύρω από ένα κομβικό ζήτημα της νεοελληνικής θεατρικής ζωής: τη συζήτηση για το ποιος υπήρξε, ποιος είναι και ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος (ή οι ρόλοι) των παραστάσεων αρχαίου δράματος στο σύγχρονο θέατρο - αλλά και κόσμο.
[...] Στόχος αυτής της μελέτης είναι ο στοχασμός πάνω στον ρόλο και το νόημα ενός εννοιολογικού τόπου όπως η θυσία, η οποία αντανακλάται σε παραστάσεις που συνενώνουν το θέατρο με την τελετή, για να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της οικοδόμησης κοινοτήτων σε κοινωνίες που χαρακτηρίζονται από τη διάλυση και την έλλειψη αλληλεγγύης. Στην καρδιά της μελέτης μου βρίσκεται η ερεθιστική σύνδεση ανάμεσα στην ουτοπιστική αναζήτηση μιας κοινότητας. την οποία αυτές οι παραστάσεις πρότειναν και δοκίμασαν να πραγματώσουν, και την ιδέα της θρησκείας.