Δέσε με εγώ θα τα σπάσω όλα

ΜΑΝΑ: Θέλεις μήπως να δεις; Ωραία, κάνε μια βόλτα. Στη γωνιά του δρόμου μας, είναι μια νιόπαντρη μ' ένα μωράκι. Για να μη χάνει ώρα με το νανούρισμα, έχει συνδέσει την κούνια του μωρού με τη μηχανή: κουνιέται η μηχανή, κουνιέται κι η κούνια. Απέναντι απ' την εκκλησία, μένει μια οικογένεια. Αυτοί, έχουν στρώσει στη δουλειά ακόμα και τον παράλυτο θείο τους: κάθεται, που λες, αυτός σε μια καρέκλα με ρόδες, που 'ναι συνδεδεμένες μ' ένα μοτεράκι. Η καρέκλα κάνει μια σταθερή διαδρομή, τρία μέτρα μπρός, τρία μέτρα πίσω. Κι αυτός δουλεύει μόνο μ' ένα χέρι, αλλά με μια ταχύτητα ασύλληπτη, το χούφταλο! Είναι πιο γρήγορος απ' όλους! Σταματάει μόνο για να βάλει βενζίνη, να αλλάξει λάδια... κι ύστερα, ξαναρχίζει ολοταχώς! Αχ να 'χαμε και μεις ένα παράλυτο θείο!