Αυτόνομες καρδιές

Το σχέδιο ήταν να φορέσουν στους μπάτσους τις ίδιες τους τις χειροπέδες.
Όμως, αυτοί οι δύο δεν είχαν.

Οι χειροπέδες βρίσκονται στην καρδιά του δράματος.

Αργότερα, εκείνη θα πει ότι, αν οι αστυνομικοί είχαν πάνω τους χειροπέδες, δεν θα είχε συμβεί τίποτα απ’ όσα έγιναν μετά.

Εκείνος κι εκείνη θα μπορούσαν να είναι κάτι σαν τους Μπόνι και Κλάιντ του σήμερα. Μόνο που η δική τους ιστορία ξεφεύγει από το τυπικό πλαίσιο δύο απλών κακοποιών του κοινού Ποινικού Δικαίου. Είναι δύο νεαροί εραστές-φονιάδες που ζουν μια ιστορία αγάπης πέρα από τα συνηθισμένα. Εκείνον κι εκείνη τους ενώνει ένας ακραίος αναρχοαυτόνομος δεσμός που ισορροπεί επικίνδυνα ανάμεσα στη λατρεία του ερωτικού αντικειμένου και την εξιδανίκευση μιας μπερδεμένης ιδεολογίας περί κοινωνικής δικαιοσύνης.

Στο πέμπτο μυθιστόρημά του, ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας David Foenkinos ξετυλίγει, με
τον δικό του πάντα κινηματογραφικό τρόπο, το κουβάρι των ανθρώπινων σχέσεων μέσα από την πάλη των τάξεων καταθέτοντας θραύσματα αναμνήσεων της δικής του επαναστατημένης νεότητας.

Γνωστός στο ελληνικό κοινό από το τρίτο του μυθιστόρημά «Το ερωτικό δυναμικό της γυναίκας μου» (βραβείο Roger-Nimier, 2004) που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Κασταλία το 2006, ο David Foenkinos έκανε αισθητή την παρουσία του στα γαλλικά γράμματα το 2001, όταν κέρδισε το βραβείο Fran??ois Mauriac της Γαλλικής Ακαδημίας για το βιβλίο του «Inversion de l’idiotie». To 2007, απέσπασε το βραβείο Giono για το μυθιστόρημά του «Qui se souvient de David Foenkinos?». Μέχρι σήμερα, έχει εκδώσει
περισσότερα από οκτώ βιβλία και κινηματογραφικά σενάρια, ενώ τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δεκαπέντε χώρες.