Επανάσταση και χειραφέτηση

Το ερώτημα που φιλοδοξεί να απαντήσει η παρούσα έρευνα αφορά τη δυνατότητα συγκρότησης επαναστατικής συνείδησης στον πρώτο τόμο του Κεφαλαίου. Το ερώτημα αυτό θεωρείται το βασικότερο για μια ανακατασκευή της προβληματικής της συνείδησης σε αυτό το έργο, καθώς συνδέεται ρητά με τον κεντρικό στόχο του μαρξικού εγχειρήματος: να καταδειχτεί, αντικειμενικά η δυνατότητα άρσης του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής. Αυτή η προβληματική είναι δυνατόν να ανιχνευθεί και ως εκ τούτου μπορεί να ανακατασκευαστεί με συστηματικό τρόπο ως μια θεωρία του εργασιακού υποκειμένου.
Βασική θέση είναι ότι στην καθαυτό παραγωγική διαδικασία του κεφαλαίου, στις αναλύσεις για την παραγωγή της απόλυτης και της σχετικής υπεραξίας, είναι δυνατόν να εντοπιστεί μια προβληματική που συνδέει την ανάπτυξη της συνείδησης του εργασιακού υποκειμένου με την κίνηση της μαρξικής έκθεσης, που κατευθύνεται προς τη δυνατότητα διάρρηξης της κεφαλαιοκρατικής μορφής. Αυτό σημαίνει αντίστοιχα ότι μπορεί να εντοπιστεί μια συστηματική γραμμή ανάπτυξης του εργασιακού υποκειμένου που κινείται παράλληλα προς την ανάπτυξη του πραγματικού υποκειμένου της κεφαλαιοκρατικής διαδικασίας, του ίδιου του κεφαλαίου. Με άλλα λόγια, η δυνατότητα άρσης της κεφαλαιοκρατικής μορφής μπορεί να εξεταστεί υπό το πρίσμα των διαδικασιών συγκρότησης του εργασιακού υποκειμένου στον τόπο της παραγωγής.