Οικονομία της γνώσης

Από τον Πρόλογο

του Πέτρου Λινάρδου-Ρυλμόν


1. Η σχέση του παράγοντα γνώση με την οικονομική επιστήμη ήταν πάντα έμμεση ή άδηλη, αν και προφανής. Η ιδέα ότι μπορούμε να μιλάμε για οικονομία της γνώσης και να αξιοποιούμε έναν κλάδο της οικονομικής επιστήμης που ονομάζεται οικονομική της γνώσης ανατρέπει αυτή τη σύμβαση. Αλλά αυτή η ανατροπή δεν γίνεται εύκολα αποδεκτή: πολλοί θεωρούν ότι τα υπαρκτά εργαλεία της οικονομικής ανάλυσης αρκούν, ενώ ορισμένοι κριτικοί της
καπιταλιστικής οικονομίας αντιμετωπίζουν ως δύσκολη ή και αδιανόητη τη μετατόπιση του κέντρου βάρους της ανάλυσης από την εργασία στη γνώση.

Όσο παραμελημένη κι αν ήταν η σημασία της γνώσης για την οικονομική ανάλυση, δεν είχε διαφύγει από κανέναν ότι η κατοχή και η αξιοποίηση της γνώσης ήταν ένα κοινωνικό προνόμιο στις προκαπιταλιστικές όσο και στις καπιταλιστικές κοινωνίες. Μήπως, επομένως, η αναφορά στην οικονομία της γνώσης δεν είναι παρά ένα νέο βήμα προς την καθιέρωση και αποδοχή της ανισότητας ως προς τη γνώση; Μήπως επιπλέον η μεταφορά της γνώσης από ένα πεδίο άδηλων διαδικασιών, στο χώρο των πολιτικών για την οικονομία,
κινδυνεύει να εγκλωβίσει τις πολλαπλές εκδοχές παραγωγής και διάδοσης γνώσεων σε ρόλους και στόχους που συνδέονται στενότερα με τις ανάγκες των καπιταλιστικών οικονομιών. [...]