Κρίμα που είναι μια πόρνη

Αν και περιτριγυρισμένο από πολλές άλλες ίντριγκες, όπως συμβαίνει με όλα τα έργα εκείνης της περιόδου, το βασικό θέμα του «Κρίμα που είναι μια πόρνη», είναι ο απαγορευμένος έρωτας της Αναμπέλα με τον αδερφό της Τζοβάνι. Πρόκειται για μια ιστορία καθαρής αιμομιξίας, από την οποία θε γεννηθεί ένα ¨μαύρο διαμάντι» της παγκόσμιας φιλολογίας. Το θέμα-ταμπού, στα χέρια ενός λιγότερο εμπνευσμένου συγγραφέα, θα κινδύνευε να γίνει χυδαίο και σκανδαλοθηρικό. Ο Τζων Φορντ όμως κατορθώνει να φτιάξει ένα αληθινό ποίημα. Όπως στα ποιήματα τπθ Μπωντλέρ, όπου εξυμνείται η απαγορευμένη ηδονή, έτσι και στο «Κρίμα που είναι μια πόρνη» η αιμομιξία ωραιοποιείται. Γίνεται έργο τέχνης και αυτόματα αλλάζει διαμονή, μετοικεί στα αριστουργήματα της τέχνης.