Θανατηφόρα Αδιαφορία

Μπορούμε να κατατάξουμε τις κινηματογραφικές ταινίες σε τρεις κατηγορίες: στον κινηματογράφο της αδιαφορίας, στον κινηματογράφο της διαμαρτυρίας και στον κινηματογράφο της μαρτυρίας.
Ο κινηματογράφος της αδιαφορίας αποκρύβει κάθε ζείδωρο προβληματισμό, κάθε γόνιμη απορία για το νόημα της ύπαρξης.
Αποφεύγοντας τη συνάντηση με την αλλοτρίωση και την αποξένωση ανθρώπου και κοινωνίας, ο κινηματογράφος αυτός καθηλώνει στον υπαρξιακό λήθαργο.
Αντίθετα, ο κινηματογράφος της διαμαρτυρίας φανερώνει την πτωτική συνθήκη ζωής, την εχθρότητα και τη βία, την αλληλομαχία και τον αλληλοσπαραγμό ανθρώπων και λαών. Παρουσιάζοντας τη διαλυτική παρυπόσταση του κακού, ο κινηματογράφος αυτός ωθεί στην υπαρξιακή αφύπνιση. Περαιτέρω, ο κινηματογράφος της μαρτυρίας φανερώνει τον τρόπο καλής αλλοίωσης της ζωής, τη δυνατότητα νίκης επί του θανάτου. Ενώπιον της ελευθερίας των ανθρώπων παρουσιάζει την αναίρεση της ακοινωνησίας και της διαίρεσης, προσφέρει πρόγευση της μεταμόρφωσης σύμπαντος κόσμου.