Η ναζιστική τρομοκρατία στην Ελλάδα

Πρόκειται για μία μελέτη που εξιστορεί την ωμή τρομοκρατία που είχε εξαπολύσει στην Κρήτη και στη Μακεδονία κατά την Κατοχή ο ελληνομαθής λεβαντίνος Φριτς Σούμπερτ, διοικητής του διαβόητου ελληνικού Σώματος Κυνηγών. Θεωρήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους εγκληματίες πολέμου, καταδικάσθηκε 27 φορές σε θάνατο και εκτελέσθηκε στην Θεσσαλονίκη.

Κοσμοπολίτης, πολύγλωσσος, βίαιος, σαδιστής, διπλωμάτης και δολοπλόκος -μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά της ιδιόρρυθμης προσωπικότητάς του- ο επιλοχίας Σούμπερτ συνιστά μια πρωτοφανή και ίσως μοναδική περίπτωση στα χρονικά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατ’ αρχάς, ξεκινά πρώιμα (Ιούνιος 1942) την τρομοκρατική του δράση στο νησί επικεφαλής ομάδας Κρητικών προαναγγέλλοντας την ίδρυση αργότερα των περιβόητων Ταγμάτων Ασφαλείας. Στη συνέχεια, με διαταγή του Στρατιωτικού Διοικητή του Φρουρίου Κρήτης καθίσταται πανίσχυρος διοικητής γερμανοντυμένου εγκληματικού σώματος Ελλήνων με το οποίο μετέρχεται ωμή βία εναντίον πολιτών στην Κρήτη και στη Μακεδονία για να επιβάλει τη Νέα γερμανική Τάξη.

Ο Θανάσης Φωτίου αποπειράται με τη παρούσα μελέτη, η πρώτη για το θέμα, την αποδόμηση του μύθου στηριζόμενος σε στέρεο πραγματολογικό υλικό, προϊόν πολύχρονης έρευνας που συνίσταται τόσο σε γραπτές όσο και σε προφορικές πηγές. Κυρίως, όμως, επιχειρεί στο μέτρο του δυνατού την ένταξη του Γερμανού επιλοχία μέσα στο ιστορικό πλαίσιο της τραγικής εκείνης περιόδου και την αποκάλυψη αγνώστων μικρών και μεγάλων γεγονότων που αφορούν το βίο και τη δράση του αιμοβόρου Επιλοχία και των στυγνών συνεργατών του. Τέλος, ο συγγραφέας κατορθώνει μια πρώτη ερμηνεία θέτοντας έτσι ένα ακόμη πετραδάκι στο παζλ της κατανόησης μιας εποχής που καθόρισε όχι μόνο τις δυο ελληνικές περιφέρειες στις οποίες ο Σούμπερτ πρωταγωνίστησε, αλλά και την Ελλάδα ολόκληρη.