Καθημερινά

... Διαβάζοντας τα κείμενα πριν οδηγηθούν στο τυπογραφείο, συνειδητοποίησα κάτι το οποίο στην ανάγνωση της εφημερίδας διαφεύγει εντελώς. Πως στην πραγματικότητα μ΄ένα τρόπο αυθόρμητο, γλαφυρό και άμεσο ο Δημήτρης στέλνει ανταποκρίσεις στο μέλλον αναλύοντας με συναίσθημα και λογική το παρόν.
Μέχρις ενός σημείου μπορώ να αντιληφθώ πόσο συναρπαστική και ταυτόχρονα κουραστική είναι η προσπάθεια να αδειάζει το μυαλό και την ψυχή σου για να γεμίζεις κάθε μέρα το αδηφάγο στόμα του λευκού χαρτιού. Τούτη η έκδοση όμως ξεδιπλώνει απρόσμενα μπροστά μας κάτι πιο ουσιαστικό και πιο μεγάλο από το τροχάδην, από την έγνοια της δημοσιογραφικής αναγκαιότητας.
Μέσα από αυτό το βιβλίο, από τη σύναξη και τη συνύρπαξη διακοσίων δέκα κειμένων, προβάλλουν ξεκάθα κάποια στοιχεία, κάποιες συγγραφικές αναφορές, που σε υποχρεώνουν να σταθείς με εκτίμηση μπροστά τους. Σου επιβάλλουν να επιστρέψεις στης προηγούμενες σελίδες, στα προηγούμενα κείμενα μολονότι οι διαφορές στη θεματολόγια τους είναι αναπόφευκτα μεγάλες. Τα κείμενα του Δημήτρη Φρεζούλη αποπνέουν μα δικαιολογημένη ανησυχία για το δημόσιο βίο. Καταθέτουν μια υγιή αντίδραση για την απάθεια μας στα φαινόμενα παρακμής που μας απειλούν...
(Από την "Απόπειρα προλόγου" του Αντώνη Λάρδα)