Ο άνδρας Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία

Πώς οι Εβραίοι έγιναν αυτό που έγιναν και πώς διατήρησαν την ιδιαιτερότητά τους δια μέσου των αιώνων μέχρι σήμερα είναι το ερώτημα που απασχολεί τον Φρόυντ σε αυτό το βιβλίο. Είναι εξάλλου το τελευταίο του βιβλίο και συνάμα το πιο σημαδιακό. Εκδόθηκε τη χρονιά του θανάτου του, το 1939, έναν χρόνο πριν από την πραγματική έκρηξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, που μαζί με τα άλλα κακά που σώρευσε στην ανθρωπότητα έφερε για τους Εβραίους ειδικά το "Ολοκαύτωμα" ως τιμωρία για εκείνη ακριβώς την διαφορετικότητα, τις ρίζες της οποίας αναζητεί ο Φρόυντ στο παρελθόν τους. Την ανακατασκευή του παρελθόντος του εβραϊκού λαού την επιτυγχάνει ο Φρόυντ με ένα τολμηρό μείγμα ιστορίας, εθνολογίας, μυθολογίας και θρησκειολογίας, ενώ την ερμηνεία της διαφορετικότητας την επιχειρεί με μια ακόμη τολμηρότερη εφαρμογή της ψυχολογίας του ατόμου πάνω στην ψυχολογία της μάζας, όχι όμως μιας οποιασδήποτε μάζας, όπως πριν από δέκα χρόνια στο άλλο του έργο την "Ψυχολογία των μαζών και ανάλυση του Εγώ", αλλά ενός συγκεκριμένου λαού, με όλες τις επιπλοκές που μπορεί να έχει μια τέτοια ερμηνεία, όταν ο λαός αυτός είναι ο εβραϊκός.