Ο Άγιος Γεώργιος στον ελληνισμό του Πόντου

Στον Πόντο, το πολυαριθμότερο τμήμα της Μικράς Ασίας, ο Ελληνισμός, στους πέντε περίπου αιώνες δουλείας κάτω από τον τουρκικό ζυγό, υπέστη τα πάνδεινα. Μέρος του αλλαξοπίστησε και ξεκόπηκε από τον κορμό του Ελληνισμού, ανεξάρτητα αν άλλαξε ή όχι τη γλώσσα του. Μέρος του άλλαξε τη γλώσσα του αλλά διατήρησε τη χριστιανική του θρησκεία και τον εθνικισμό του και ένα μέρος, που αποτελεί μοναδική περίπτωση, προσποιήθηκε αλλαγή πίστης στα φανερά και διατήρησε στα κρυφά τη χριστιανική πίστη και τις παραδόσεις του.
Από την τελευταία αυτή κατηγορία των Κρυφών, όπως λεγόταν, σημαντικό ποσοστό, μετά το Σουλτανικό Διάταγμα Χάτι Χουμαγιούν -του 1856, με δήλωση ενώπιον των ειδικών επιτροπών, αψηφώντας τις φανερές και κρυφές απειλές, επανήλθε στον κορμό του Ελληνισμού. Ένα όμως άγνωστο ποσοστό, για διάφορους λόγους, παρέμεινε στο καθεστώς του Κρυφού και, δυστυχώς, μετά την Καταστροφή του 1922 και την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών που ακολούθησε με βάση το θρήσκευμα, έμεινε στον Πόντο με άγνωστη εξέλιξη.[...]

Από τον πρόλογο