Τρομοκρατία νέα μορφή πολέμου;

Σύμφωνα με τον Jean Baudrillard «τρομοκρατία είναι η πράξη που επαναφέρει μιαν ανένδοτη μοναδικότητα στον πυρήνα ενός συστήματος γενικευμένων ανταλλαγών. Τρόμος αντί τρόμου, δεν υπάρχει πια καμιά ιδεολογία πίσω απ' όλα αυτά. Είμαστε εφεξής πολύ πέραν της ιδεολογίας και του πολιτικού στοιχείου. Η τρομοκρατία είναι παντού, όπως και οι ιοί.. Η τρομοκρατία βρίσκεται στην ίδια την καρδιά αυτού του πολιτισμού που την πολεμάει, συνεπώς, δεν πρόκειται για σύγκρουση πολιτισμών ή θρησκειών, και ξεπερνά κατά πολύ το Ισλάμ και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρόκειται για θεμελιώδη ανταγωνισμό, ο οποίος ωστόσο υποδηλώνει, μέσα από το φάντασμα της Αμερικής και μέσα από το φάντασμα του Ισλάμ τη νικηφόρα παγκοσμιοποίηση που αντιμάχεται τον εαυτό της και μιλάει όχι για τον τρίτο, αλλά για τον τέταρτο και τον μόνο αληθινά παγκόσμιο πόλεμο, αφού το διακύβευμά του είναι η ίδια η παγκοσμιοποίηση». Για τον Jean Baudrillard ο τέταρτος παγκόσμιος πόλεμος, ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας είναι αλλιώτικος από τους προηγούμενους. «Είναι αυτός που κατατρύχει κάθε παγκόσμια τάξη, κάθε ηγεμονική κυριαρχία - αν στο κόσμο κυριαρχούσε το Ισλάμ, τότε η τρομοκρατία θα ξεσηκωνόταν ενάντια στο Ισλάμ. Και τούτο γιατί ο ίδιος ο κόσμος αντιστέκεται στην παγκοσμιοποίηση». Μπορούμε όμως να εφησυχάζουμε όταν ζούμε καθημερινά άμεσα την απειλή του πολέμου και μαζικές καταστροφές για την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας» από τη μοναδική αυτοκρατορία του πλανήτη; Μπορούμε να είμαστε αδιάφοροι όταν εκατομμύρια συνάνθρωποί μας δεν έχουν τα στοιχειώδη πράγματα για να ζήσουν και χιλιάδες πεθαίνουν κάθε μέρα; Μπορούμε να αισθανόμαστε άνετα όταν εκατομμύρια συνάνθρωποί μας είναι αναλφάβητοι και εκατομμύρια παιδιά δουλεύουν ως δούλοι ή εξωθούνται στην πορνεία και την εξαθλίωση; Δικαιούμαστε να είμαστε ήσυχοι όταν στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη δεν υπάρχει ελευθερία, καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα, κυριαρχεί η βαρβαρότητα και ευτελίζεται η ανθρώπινη αξία με καταπιέσεις, βασανισμούς και κοινωνικούς αποκλεισμούς; Δεν γινόμαστε συνένοχοι στο μεγάλο έγκλημα που έχει παγκοσμιοποιηθεί με την μηδενική ανοχή μας στην καταλήστευση, καταστροφή, μόλυνση και ρύπανση του πλανήτη από την απληστία των μεγάλων και διεθνώς οργανωμένων συμφερόντων; Σε αυτή την παγκοσμιοποίηση του εγκλήματος, την παγκοσμιοποίηση της εκμετάλλευσης, την παγκοσμιοποίηση της κρατικής αυτοκρατορικής τρομοκρατίας οφείλουμε να αντισταθούμε και να συμπορευτούμε με τα κινήματα που διαδηλώνουν στο Σιάτλ, τη Γένοβα, το Νταβός, το Γιοχάνεσμπουργκ, την Φλωρεντία και όπου αλλού υπάρχει ευαισθησία»