Male captus bene judicatus. Οι απαγωγές υπόπτων τρομοκρατίας

Η έκδοση της απόφασης του ΕΔΔΑ Al-Nashiri κατά Πολωνίας της 24ης-7ου-2014 για τις κρυφές φυλακές της CIA, όπου κρατούνται και ανακρίνονται ύποπτοι τρομοκρατίας, ανέδειξε την επαχθέστερη εκδοχή της αρχής του διεθνούς ποινικού δικαίου ‘male captus bene judicatus’. Η αρχή αυτή, ως κεντρικός άξονας της μελέτης, αναλύεται στο τέταρτο κεφάλαιο, τέμνοντας το βιβλίο σε δύο μέρη. Το πρώτο μισό, ως γενικό μέρος, παρουσιάζει την πολιτική ενάντια στην τρομοκρατία σε δύο κεφάλαια· και σε ένα τρίτο περιγράφεται το κεντρικό πρόσωπο, ο απαχθείς ύποπτος τρομοκρατίας, για τον οποίο σχεδιάστηκε το περίφημο πρόγραμμα ‘Κρατουμένων Υψίστης Σημασίας’ (: ‘High Value Detainee Program’). Στο δεύτερο μισό της μελέτης, το ειδικό μέρος, επεξηγούνται διαδοχικά, σε τρία κεφάλαια, οι εκφάνσεις της αρχής ‘male captus bene judicatus’: male captus, male detentus, male judicatus. Συνολικά, η εργασία αποτελείται από εννέα μέρη: την εισαγωγή, τα επτά κεφάλαια, και τις επιλογικές σκέψεις.

Πιο ειδικά, το γενικό μέρος συνιστά μία προ-εκτίμηση της πολιτικής κατά της τρομοκρατίας, ενώ το ειδικό μέρος την αξιολόγησή της σε συνάρτηση με δικαστικές αποφάσεις εθνικών, περιφερειακών και διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων που έχουν εκδοθεί επί τούτου. Αν και κάθε κεφάλαιο αποτελεί μία αυτοτελή μελέτη, ταυτόχρονα βρίσκεται σε άρρηκτη σύνδεση με το προηγούμενο και το επόμενο, ως ένα λειτουργικό όλον. Ως υπόθεση εργασίας τέθηκε η πρόδρομη εκτίμηση ότι η πολιτική των απαγωγών υπόπτων τρομοκρατίας ήταν εξαρχής καταδικασμένη να χρεωκοπήσει. Ως μέθοδος απόδειξης χρησιμοποιήθηκε η βάση των θεωριών που συνδέονται με την οικονομική ανάλυση του δικαίου. Σε αυτό το πλαίσιο επιχειρήθηκε ένα πείραμα: Να ερμηνευθεί το ζήτημα των απαγωγών υπόπτων τρομοκρατίας και με τη χρήση θεωρητικών και μεθοδολογικών δανείων από άλλες επιστήμες· δηλαδή να αποδείξουμε ότι μία μορφή διεθνούς εγκληματικής δραστηριότητας απασχολεί την ίδια χρονική στιγμή περισσότερους του ενός επιστημονικούς τομείς, οι οποίοι είναι δυνατό να συναντώνται και να συνυπάρχουν λειτουργικά στο πλαίσιο μίας σχέσης αλληλεπίδρασης: το διεθνές ποινικό δίκαιο με την εγκληματολογία και την μελέτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό την συνεπικουρία της οικονομικής ανάλυσης του δικαίου. Τέλος, στο παρασκήνιο της επιστημονικής αυτής προσέγγισης κρύβεται μία προσωπική ακαδημαϊκή ματαιοδοξία της συγγραφέως: η ανάδειξη μίας άλλης πτυχής της νεωτερικής εγκληματολογίας, που μπορεί να έχει ισχυρό λόγο και οφείλει οπωσδήποτε να διεκδικήσει χώρο στο διεθνές πεδίο.