Ο νόμος του μίσους

Ρώμη, Μάρτιος 1968. Ο εικοσάχρονος φοιτητής Στέφανο Γκουέρρα, λαϊκής καταγωγής και νοσταλγός του φασιστικού καθεστώτος, συμμετέχει στη Μάχη της Βάλλε Τζούλια, όπου αριστεριστές φοιτητές συγκρούονται με την αστυνομία και με νεοφασιστικές φοιτητικές οργανώσεις. Αυτό το συμβάν, που εγκαινιάζει μια περίοδο γενικευμένων διαδηλώσεων, ακροαριστερής και ακροδεξιάς βίας και πολιτικής αναταραχής για την Ιταλία («μολυβένια χρόνια»), αποτελεί συγχρόνως το βάπτισμα του πυρός για την ολοκληρωτική στράτευση του Στέφανο στις πιο φανατικές και βίαιες νεοφασιστικές οργανώσεις, καθορίζοντας αναπόδραστα την κατοπινή του πορεία. Ευφυής και παθιασμένος, αυθάδης και καλλιεργημένος, με κινητήρια δύναμη αλλά και αχίλλειο πτέρνα τη σκοτεινή οικογενειακή του ιστορία, μυείται ολοένα και βαθύτερα στον κόσμο της παρακρατικής βίας και έρχεται σε επαφή με μυστικούς πράκτορες και αφανή πρόσωπα-κλειδιά που κινούν τα νήματα της «στρατηγικής τής έντασης», εμπλεκόμενος στα πιο τραγικά γεγονότα της εποχής. Ως αντίβαρα στη λατρεία του αίματος και στον νόμο του μίσους προβάλλουν μονάχα ο έρωτας και η λογοτεχνία.

Με αφηγηματική τόλμη και πρωτοτυπία, ο Αλμπέρτο Γκαρλίνι, συνθέτοντας το πορτρέτο ενός ακροδεξιού τρομοκράτη ως νεαρού άνδρα, προσεγγίζει αποσιωπημένες πτυχές της πρόσφατης ιταλικής ιστορίας και χαρτογραφεί τα εν πολλοίς άγνωστα νερά της νεοφασιστικής βίας. Συνδυάζοντας την κριτική ιστορική έρευνα με την ψυχολογική εμβάθυνση και αξιοποιώντας τον έντονα αγωνιώδη ρυθμό, μας προσφέρει ένα πολυεπίπεδο και συναρπαστικό μυθιστόρημα για την επώδυνη και ανολοκλήρωτη ενηλικίωση ενός ανθρώπου αλλά, ταυτόχρονα, και μιας ολόκληρης χώρας.

Έπος θεαματικό, που προκαλεί και ταράζει.Ένα εμπρηστικό, φλογερό πολιτικό μυθιστόρημα για τα «μολυβένια χρόνια» της Ιταλίας. Αφηγείται τη γεμάτη μίσος διαδρομή ενός νεαρού φασίστα που αγαπά τη μουσική και την ποίηση. Βυθισμένος στη βία, διασταυρώνεται με τον Πιερ Πάολο Παζολίνι, τον Λουτσιάνο Μπέριο, αλλά και με μια γυναίκα, αδελφή του αριστερού φοιτητή τον οποίο σκότωσε, χωρίς να το θέλει, στη διάρκεια μιας διαδήλωσης στη Ρώμη, το 1968. Την ερωτεύεται παράφορα.
-Marine Landrot, Telerama

Μια τοιχογραφία στην οποία η απομόνωση συμβαδίζει με την αδύνατη λύτρωση και η αισθηματική αγωγή με την τραγωδία της ιστορίας. Ο Γκαρλίνι δεν επιδιώκει ούτε τον εξωραϊσμό ούτε τη συγγνώμη. Περιγράφει χωρίς επιείκεια την καταστροφική πορεία μιας ομάδας ανθρώπων μέσα σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο. Ο Στέφανο Γκουέρρα πλανάται. Είναι ένας ηττημένος στρατιώτης. Μια αδύναμη γροθιά στην αναζήτηση ενός ιδανικού. Προσπαθεί να ξεφύγει, χτυπά, σκοτώνει, αγαπά. Αυτό το ιλιγγιώδες, λυρικό, σκληρό, ενοχλητικό, κομψό μυθιστόρημα αφηγείται εξίσου καλά τη βρωμιά και την ομορφιά του κόσμου.Ένα από εκείνα τα μαύρα μαργαριτάρια, που μόνο η λογοτεχνία, σε κάποιες σπάνιες στιγμές, μπορεί να τα κάνει να λάμψουν.
-Yann Plougastel, Le Monde

To μυθιστόρημα του Γκαρλίνι μάς αφήνει άναυδους από θαυμασμό για την αφηγηματική του φιλοδοξία, την υφολογική του μαεστρία, τον εκπληκτικό του ρυθμό και το απίστευτο όσο και απρόβλεπτο τέλος του.Ένα αυθεντικό μυθιστόρημα για τη γενιά των δεκαετιών του '6ο και του '70, και ταυτόχρονα ένας στοχασμός για τη βία που παραπέμπει στον Σορέλ.
-Jean-Christophe Buisson, Le Figaro

Να αφηγηθείς τη ζωή αυτών που είχαν άδικο. Να δεις τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός νεοφασίστα τρομοκράτη: αυτή η τολμηρή φιλοδοξία χαρακτηρίζει το μυθιστόρημα του Γκαρλίνι. Μια μεγάλη και επιβλητική τοιχογραφία που ανασυνθέτει με ακρίβεια τα «μολυβένια χρόνια» με τις βόμβες και τις δολοφονίες, όπου μια άκρως ριζοσπαστική και βίαιη Ακροδεξιά προσπαθεί να βυθίσει την Ιταλία στο χάος, προλειαίνοντας το έδαφος για ένα στρατιωτικό πραξικόπημα.
-Fabio Gambato, LeMonde

Ο Γκαρλίνι διαθέτει μια ιδιαίτερα ανεπτυγμένη μυθιστορηματική αίσθηση. Ξεχειλίζει από έμπνευση και ταλέντο.
-Lire

Ευτυχώς, δεν υπάρχουν μόνο τέρατα στον Νόμο του μίσους. Υπάρχει επίσης μια ιστορία ενός αδύνατου έρωτα και δύο αλησμόνητα γυναικεία πρόσωπα. Υπάρχει η Αισθηματική αγωγή με φόντο μια επανάσταση που απέτυχε, ένας γιος που αναζητά πατέρα. Δεν έχω τελειώσει με αυτό το μυθιστόρημα, ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να δουλεύει μέσα μου.
Απόσπασμα άρθρου του Vincent Raynaud, που μετέφρασε στα γαλλικά τον Νόμο του μίσους (LeMatricide des anges)