Η απομάγευση του κόσμου

Η Αποµάγευση του κόσµου είναι ένα από εκείνα τα σπάνια έργα που γρήγορα επιβάλλονται ως σύγχρονα κλασικά. Από την πρώτη έκδοσή της το 1985, αυτή η «πολιτική ιστορία της θρησκείας» αντιµετωπίστηκε ως τέτοια, και το βιβλίο αυτό ήρθε να καλύψει ένα µεγάλο κενό, µετά τις πρωτοπόρες εργασίες του Durkheim, του Max Weber και του Rudolf Otto.


To θρησκευτικό διαµόρφωσε σε όλες τις κοινωνίες, συµπεριλαµβανοµένης και της δικής µας, δυναµικά, αλλά και βαθύτερα απ’ ό,τι φαίνεται, τη συλλογική πραγµατικότητα και ιδιαίτερα τους πολιτικούς σχηµατισµούς (τις µορφές του πολιτικού).


Ο Gauchet µε την Αποµάγευση προτείνει µια ανατροπή της προοπτικής: Θελήσαµε να δούµε την ιστορία των θρησκειών ως µια ανάπτυξη· όµως η αµιγής θρησκεία βρίσκεται στις απαρχές. Αυτό που αποκαλούµε «µεγάλες θρησκείες» στην πραγµατικότητα αντιστοιχεί σε µια σειρά από στάδια αµφισβήτησης του θρησκευτικού κατά την απαρκτική του καθαρότητα. Aπό αυτή την άποψη θα πρέπει να αποτιµήσουµε την επαναστατική διαφοροποίηση, την ειδοποιό δια--φορά του χριστιανισµού και τον ριζικό ρόλο του στη δυτική ανάπτυξη. Ο Marcel Gauchet χαρακτηρίζει το γίγνεσθαι των σύγχρονων κοινωνιών, από την άνθηση των τεχνικών µέχρι την εδραίωση των δηµοκρατικών διαδικασιών, ως κίνηση προς µία κοινωνία εκτός θρησκείας. Ο σηµερινός κόσµος δεν εξηγείται παρά διά της εξόδου και της αναστροφής της παλαιάς θρησκευτικής οικονοµίας. Η ιδιαιτερότητά του δεν είναι άλλη από την αποµάγευση του κόσµου.