Η Φιστικιάδα - Φιστίκιος ο Αιγινήτης (βιβλίο Γ)

Φτάσαμε κιόλας στο τρίτο βιβλίο κι ακόμα ούτε ένα φιλάκι δεν έχω σταυρώσει από την Αφροδίτη. Τι άλλο να κάνω πια για να με προσέξει αυτό το κορίτσι; Τι με τον Μινώταυρο τα έβαλα, τι στο Αρχαία Ελλάδα, έχεις ταλέντο πήρα μέρος, τι στους Ολυμπιακούς Αγώνες έτρεξα, και η Αφροδίτη ούτε ματιά δε μου ρίχνει. Δηλαδή την Τροία πρέπει να κατακτήσω πια για με προσέξει αυτή η ξινή; Καλέ, τι ωραία ιδέα είναι πάλι αυτή! Λέτε αυτή να είναι η λύση στο πρόβλημά μου; Οχ! Γιατί αν είναι έτσι, τότε σήμερα κιόλας να πάρω τη βάρκα του μπαμπά και να πεταχτώ δυο λεπτά ως την Τροία να την κατακτήσω. Ποπό! Φαντάσου πλάκα που θα πάθει η Αφροδίτη μόλις μάθει πως ό,τι δεν κατάφεραν κοτζάμ Αγαμέμνονας και Μενέλαος και ολόκληρος ο ελληνικός στρατός μαζί κοντά δέκα χρόνια, το κατάφερα εγώ σε ένα Σαββατοκύριακο! Και εύκολα, ε; Ούτε γρατζουνιά. Λοιπόν, καλοί μου φίλοι, τρέχω να ετοιμαστώ για τη νέα μου περιπέτεια. Έπος θα γράψω πάλι ο άνθρωπος. Τι Ιλιάδα, Οδύσσεια και κουραφέξαλα! Φιστικιάδα, παιδί μου! Φιστικιάδα και ξερό ψωμί! Τροία, τρέμε! Έρχεται ο Φιστίκιος ο Αιγινήτης!