Συναισθήματα σε κεχριμπάρι

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΕ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙ

Μετά από το συμβάν
Με το μήλο της Εύας
Και την αμαρτία του Αδάμ
Βλάστησαν τα συναισθήματα.
Πολύ αργότερα,
Απ’ τις παλιές συνήθειες,
Φυλαγμένα προσεκτικά
Όπως κρατάμε για χρόνια το κρασί
Μέσα σε κάβες, σε δρύινα βαρέλια
Δημιουργήθηκαν σιγά σιγά.
Μύθοι και θρύλοι, πίστη και θρησκεία.
Πολύ αργότερα
Ιδρύθηκαν μουσεία
Για να φιλοξενήσουν και να φυλάξουν
Θησαυρούς της τέχνης,
Συλλογές, τρόπαια και αναμνήσεις.

Έτσι άξαφνα, με πολύ μεράκι αποφάσισα
Να δημιουργήσω για τα συναισθήματα,
Ω, ναι! για τα συναισθήματα,
Κάτι ασυνήθιστο, μοναδικό… Ένα μουσείο,
Ένα μουσείο μέσα σ’ ένα ποιητικό βιβλίο!
Επειδή επιθυμώ να ’χουν ζωή μεγάλη,
Ύστερα από μόχθο και απερίγραπτη αγωνία,
Τα έκλεισα καλαίσθητα, όπως ο χρυσοχόος,
Μέσα σε ήλεκτρο, δηλαδή σε κεχριμπάρι.
Όποτε θέλεις, χωρίς ιδιαίτερα παρακάλια,
Μπορείς να τ’ αγκαλιάσεις με την καρδιά
Και να τα πάρεις στην παλάμη
Για να τα δεις από κοντά.
Μετά, σαν τον τυφλό,
Όταν διαβάζει αξιόλογο βιβλίο,
Με ένα χάδι τρυφερό,
Να ηλεκτρίζεσαι!
Κι εκείνη τη στιγμή, ή και αργότερα,
Πολύ αργότερα,
Να νιώθεις φως μες στην ψυχή,
Για πάντα.