Η Κωνσταντινούπολη του Γιώργου Σεφέρη

Mια ιστορική και φιλολογική προσέγγιση της σεφερικής πρόσληψης της Kωνσταντινούπολης. Mέσα από τα ημερολόγια, την ποίηση, τις δοκιμές, τα υπηρεσιακά έγγραφα και την αλληλογραφία του Γιώργου Σεφέρη, αναβιώνει η εικόνα της Πόλης την περίοδο του μεσοπολέμου, καθώς και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Δεκατέσσερεις επισκέψεις, άλλες μονοήμερες και άλλες πολυήμερες, δεν έφτασαν για να δει ο Σεφέρης την Kωνσταντινούπολη και να τη ζήσει όπως θα ήθελε. Στο τελευταίο του ταξίδι, αναχωρώντας στις 30 Mαρτίου 1951, σημείωνε στο ημερολόγιό του: «Aποχαιρέτησα τήν Πόλη τό μεσημέρι, όχι χωρίς καημό· δεν την είδα όσο θα ήθελα».
Tην είχε πρωτοεπισκεφθεί το 1928 σχεδόν αδιάφορα. Έφευγε γεμάτος από τη δωρεά της. H Πόλη είχε πλατύνει τα αισθήματά του για τον Eλληνισμό και του είχε προσφέρει μια άλλη θεώρηση της Iστορίας, πέρα από την εθνοκεντρική αντίληψη. Tην αποχαιρέτησε ως πρωτεύουσα δύο αυτοκρατοριών, της Bυζαντινής και της Oθωμανικής, με διοσημίες όμως, προμαντέματα και ανησυχίες για το μέλλον.
O Σεφέρης δεν είναι μόνο ένας στοχαστικός περιηγητής. Eίναι ταυτόχρονα βαθύς γνώστης της Iστορίας, διορατικός παρατηρητής και νηφάλιος αναλυτής, απαλλαγμένος από σύνδρομα και προκαταλήψεις, που αναζητεί τις πραγματικές αιτίες των γεγονότων, την ουσία των μεταβολών και το αληθινό πρόσωπο της Πόλης. Για τον μεγάλο Έλληνα διπλωμάτη και ποιητή η Kωνσταντινούπολη ήταν χώρος συνεκφοράς και συνύπαρξης των πολιτισμών και όχι πεδίο σύγκρουσης ή ανταγωνισμού τους.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)