Η σχέση της Εθνικής και της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Ταυτότητας στην Ευρωπαϊκή Έννομη Τάξη

Παρά τη σημαντική δυναμική που έχει αναπτύξει και το επιστημονικό ενδιαφέρον που έχει προσελκύσει κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας η έννοια της εθνικής συνταγματικής ταυτότητας αυτή συνιστά μια σχετικά νέα έννοια του ευρωπαϊκού δικαίου. Έτσι, στο πλαίσιο αυτό αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας μονογραφίας, η οποία εντάσσεται στο επιστημονικό αντικείμενο του ευρωπαϊκού συνταγματικού δικαίου, συνιστά το ζήτημα της σχέσης της εθνικής συνταγματικής ταυτότητας των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με μια υπό ανάδυση κοινή ευρωπαϊκή συνταγματική ταυτότητα. Στο πλαίσιο αυτό ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον τρόπο χρησιμοποίησης της έννοιας από το ΔΕΕ και στη νομολογία που έχει ήδη αναπτύξει σχετικά με το σεβασμό της πολιτισμικής πολυμορφίας, της γλωσσικής πολυμορφίας, με τη σχέση του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και εθνικών συνταγματικών διατάξεων περί συνταγματικών δικαιωμάτων (άρθρο 53 Χάρτη), με το υποεθνικό επίπεδο διακυβέρνησης στο πλαίσιο των κρατών μελών, καθώς και με τη νέα οικονομική διακυβέρνηση.
Παράλληλα, αναδεικνύεται η συμβολή της έννοιας της εθνικής συνταγματικής ταυτότητας μέσω των θεμελιωδών συνταγματικών δομών στην ενίσχυση ενός κοινού ευρωπαϊκού συνταγματικού προτύπου και μιας κοινότητας ευρωπαϊκής συνταγματικής παράδοσης.