Εις μνήμην ανθρώπων

«[...] Αναλαμβάνω το ρίσκο να πω ότι κανένα από τα δέκα διηγήματα του Γιαλαμά που αποδίδονται στις «Μάσκες» δεν θα αρνιόταν να υπογράψει ο Τσέχωφ.
Όπως ο μεγάλος Ρώσος μοραλίστας, ο Γιαλαμάς αγαπά την ανθρωπότητα τόσο, ώστε καταγράφοντας τα πάθη της και τις μικροχαρές της αναδεικνύει σε πρωταγωνιστή την ταπεινή ψυχή και τον καημό, το μέγιστο αίτιο ερμηνείας του κοινωνικού γίγνεσθαι. Στα διηγήματα του Γιαλαμά το κωμικό και το τραγικό συνυπάρχουν αξεδιάλυτα και διαλεκτικά έτσι ώστε ο τραγέλαφος, η ιλαροτραγωδία, φαντάζει να είναι το ουσιώδες του κόσμου.
Η αφηγηματική χάρη του Γιαλαμά ενέχει μια παραμυθία που μας πείθει πως το παράδοξο, το παράταιρο, το παράξενο και το απροσδόκητο, το ανοίκειο και το λοξό ανήκουν στη φύση του ανθρώπου και καθορίζουν το είναι του [...]»
ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ, Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ


«[...] Ο Γιαλαμάς δεν διαθέτει την πανουργία του λογοτέχνη, αλλά την «αφέλεια» ενός συγγραφέα που του εδόθη η χάρις να μιλήσει απλά. Χωρίς «τερτίπια», άμεσα, πηγαίνει στην «καρδιά» του μύθου του, αρνούμενος την «αναπαράσταση», χωρίς να καλύπτεται πίσω από προσωπεία δανεισμένα από τους ήρωές του.
«Απλή αφήγηση» σε πρώτο πρόσωπο, «μέτωπο» με τον αναγνώστη που συμμετέχει «ακούγοντας» τη μυστική φωνή ενός κόσμου ολοζώντανου και αδιαίρετου, όπου το μικρό και το μέγα, το υποκειμενικό και το αντικειμενικό συμπλέκονται σε ένα όλον, το οποίο δεν είναι ανόργανη ύλη και νεκρή φύση, αλλά έχει μέσα του ζωή [...]» ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΠΟΛΕΝΑΚΗΣ Εφημερίδα Η ΑΥΓΗ



ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Εις μνήμην Παπαδιαμάντη
Η γριούλα του πίνακα
Πως δεν διαπράχτηκε μια ιεροσυλία
Σαν αρχαίος μύθος
Μυστηριώδεις συμπτώσεις
Πώς τιθασεύτηκε η Λόλα
Το δίφραγκο της πίτας
Στο ίδιο χώμα...
Υποκριτικές ευαισθησίες
Δυο γαμήλια ταξίδια
Μια μορφή πάλης
Μυστήρια πλάσματα
Η γαλοπούλα του γιατρού
Ένα μικρό θαύμα της καλοσύνης
Στίχοι για τραγούδια
Οι τριανταφυλλιές
Το δώρο του "αγίου"
Με τη βοήθεια του Θεού...
Η Αθηνά και η Αράχνη
Το "χαμένο κορμί"
Η διαθήκη της μάνας