Το αύριο ήταν χθες

Το έργο διαδραματίζεται το 2030. Η Γη είναι σχεδόν ακατοίκητη. Το ανθρώπινο είδος κατάφερε να αυτοκαταστραφεί και σχεδόν να αφανιστεί παρασέρνοντας μαζί του κάθε μορφή ζωής.

Σε κάποιες περιοχές του πλανήτη οι εναπομείναντες εξουσιαστές, οι οποίοι έφεραν τον κόσμο σ' αυτό τον αφανισμό, έχουν δημιουργήσει για την επιβίωσή τους μικρές γυάλινες πολιτείες, τις λεγόμενες "ζώνες αερισμού". Οι κάτοικοι των ζωνών ανήκουν σε δύο κατηγορίες: τους στασιαστές και τους ελεγχόμενους.

Οι ελεγχόμενοι εργάζονται ατελείωτες ώρες για ένα ποτήρι νερό και για λίγο επεξεργασμένο αέρα. Όσοι δεν αντέχουν διώχνονται και, αργά η γρήγορα, πεθαίνουν.

Μια γυναίκα -τραγική φιγούρα- έχει διωχθεί από τους στασιαστές και ζει, εδώ και επτά μήνες σ' ένα παλιό παντοπωλείο που κάποτε ήταν το σπίτι της.

Τις τελευταίες στιγμές που της απομένουν θυμάται ένα-ένα τα κομμάτια της ζωής της: τις ευτυχισμένες στιγμές, αλλά κυρίως ό,τι οδήγησε στην καταστροφή της οικογένειάς της, της ανθρωπότητας και του πλανήτη.