Το φως και οι σκιές

Το θεατρικό έργο <<Το φώς και οι σκιές>> είναι ένα έργο που κινείται στο χώρο της μεταφυσικής αγωνίας και της υπαρξιακής αναζήτησης. Πρόκειται για ένα δράμα ποιητικής γραφής, χωρίς χαρακτήρες και πλοκή, χωρίς καμιά σχέση με ρεαλισμό και κοινωνικό προβληματισμό. Εντάσσεται στο χώρο του μοντερνισμού, όπως και το κυρίως αφηγηματικό έργο του Γιαννόπουλου. 'Εχει πολλά από τα χαρακτηριστικά του θεάτρου του παραλόγου: προβάλλει το ατομικό όραμα για τον κόσμο, εκφράζει την αγωνία της ανθρώπινης ύπαρξης, το άγχος και την απόγνωσή της. Τοποθετημένο έξω από τον χωρο-χρόνο, δημιουργεί την αίσθηση ενός ονείρου (όλη η πορεία από την αρχή του έργου ως το τέλος είναι μια διαδικασία ονειρική: το έργο κλείνει, μάλιστα, με την αρχή της πρώτης σκηνής, ωσάν να μη συνέβησαν όλα όσα προηγήθηκαν). Ενδιαφέρεται για τις υπέρτατες αλήθειες και για το βασικό πρόβλημα <<ζωή-θάνατος>>. Τέλος μεταδίδει τον προβληματισμό για την αβέβαιη και γεμάτη μυστήριο ύπαρξη του ανθρώπου, αγγίζοντας τη σφαίρα της θρησκευτικότητας. Η λύτρωση φαίνεται να δίνεται στο χώρο της Αισθητικής.



Αγλαία Κεχαγιά-Λυπουρλή