Χριστουγεννιάτικος θησαυρός

Στα χέρια σας κρατάτε το κλειδί ενός χριστουγεννιάτικου θησαυρού!

Ας γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα με παραμύθια, τραγούδια και παιχνίδια! Μέσα από το Χριστουγεννιάτικο θησαυρό, ας ταξιδέψουμε στο μαγικό κόσμο των παραμυθιών, των εθίμων και των παραδόσεων. Ας περάσουμε τις τελευταίες μέρες του χρόνου δημιουργικά με τις χριστουγεννιάτικες κατασκευές και τις συνταγές που περιέχονται στο βιβλίο.





Ο Μέγας Βασίλειος και η στρατιά των αγγέλων

(Η ιστορία της βασιλόπιτας)



Στα παράλια της Μικράς Ασίας, κοντά στην Καππαδοκία, υπήρχε μια πόλη που λεγόταν Καισάρεια. Στην πόλη αυτή ζούσε ο Μέγας Βασίλειος, ένας δέσποτας τον οποίο όλοι αγαπούσαν και εκτιμούσαν.

Οι κάτοικοι της Καισάρειας, αν και πολύ φτωχοί, ζούσαν ευτυχισμένοι και μονοιασμένοι. Κάθε Κυριακή πήγαιναν στην εκκλησία να προσευχηθούν και να μιλήσουν για τις χαρές και τις λύπες τους. Μια μέρα όμως ο άρχοντας μιας πολύ μεγάλης και πλούσιας γειτονικής πόλης παράγγειλε στους κατοίκους της Καισάρειας πως, αν δεν του έδιναν σε λίγες μέρες πολύ χρυσάφι, θα έμπαινε με το στρατό του στην πόλη και θα την κατέστρεφε.

Όλοι τότε στράφηκαν στο Μέγα Βασίλειο, που ήταν πολύ έξυπνος και πάντα έβρισκε λύση σε κάθε πρόβλημα. Αυτός στεναχωρήθηκε πολύ και κλείστηκε στην εκκλησία να σκεφτεί. Τι θα μπορούσαν να του δώσουν, σκεφτόταν, αφού δεν έχουν τίποτα εκτός από την καλή τους την καρδιά;

Η ώρα περνούσε και ο Μέγας Βασίλειος δεν μπορούσε να βρει καμία λύση. Γονάτισε, λοιπόν, μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και προσευχήθηκε να τους βοηθήσει. Έτσι πέρασε όλο το βράδυ. Όταν ξημέρωσε, κάλεσε τους κατοίκους της Καισάρειας να φέρουν ό,τι πιο πολύτιμο είχαν στα σπίτια τους.

Έτσι, σε λίγο οι κάτοικοι της Καισάρειας μάζεψαν τα λιγοστά χρυσαφικά τους στο προαύλιο της εκκλησίας και περίμεναν. Ο Μέγας Βασίλειος κοίταξε το σωρό με τα χρυσαφικά και σκέφτηκε πως ήταν πολύ λίγα για να ικανοποιήσουν τον άρχοντα. Μα ήξερε πως οι κάτοικοι της Καισάρειας δεν είχαν τίποτα παραπάνω να δώσουν. Τους παρακάλεσε, λοιπόν, να προσευχηθούν όλοι μαζί στο Θεό να τους βοηθήσει.

Όταν ο κακός άρχοντας έφτασε στην Καισάρεια, ζήτησε να του παραδώσουν το χρυσάφι που είχαν μαζέψει. Μόλις αντίκρισε όμως τα λιγοστά χρυσαφικά, θύμωσε πάρα πολύ και έδωσε διαταγή στο στρατό του να καταστρέψει την πόλη. Τότε ο ουρανός φωτίστηκε μεμιάς κι από μακριά φάνηκαν λευκά σύννεφα που πλησίαζαν γοργά προς την Καισάρεια. Τα σύννεφα έφτασαν μπροστά στο στρατό του κακού άρχοντα και μεταμορφώθηκαν σε μια στρατιά λευκών αγγέλων καβάλα σε λευκά άλογα. Κι η στρατιά των αγγέλων δεν άργησε να εξοντώσει το στρατό του κακού άρχοντα.

Όταν όλα ησύχασαν, ο Μέγας Βασίλειος, θέλοντας να επιστρέψει δίκαια τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης, σκέφτηκε να ζυμώσει η κάθε οικογένεια ένα καρβέλι ψωμί. Έπειτα, όταν του τα έφεραν, έβαλε μέσα σε κάθε καρβέλι από ένα χρυσαφικό, έτσι ώστε κάθε οικογένεια να πάρει μερίδιο.

Από τότε οι άνθρωποι, για να θυμούνται αυτό το περιστατικό, ζυμώνουν την ημέρα της γιορτής του Μέγα Βασιλείου -που πέφτει την Πρωτοχρονιά- ένα ψωμί, τη Βασιλόπιτα, και κρύβουν μέσα ένα νόμισμα. Η πίτα κόβεται σε ίσα κομμάτια και μοιράζεται στα μέλη της οικογένειας. Όποιο μέλος της οικογένειας βρει το νόμισμα το τοποθετεί στο εικονοστάσι του σπιτιού.