Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση στην πόλη της Κατερίνης (1900-1967)

Η ιστορία εκφράζει μία βαθύτερη ανάγκη του ανθρώπου να τοποθετεί τον εαυτό του στο χώρο και το χρόνο και να βρίσκεται σε επαφή με το παρελθόν του.
Η τοπική ιστορία δε θα πρέπει να αντιπαραβάλλεται στη γενική ιστορία αλλά να εντάσσεται στο πλαίσιό της και να προβάλλονται οι σχέσεις που τις ενώνουν.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η τοπική εκπαιδευτική ιστορία συντελεί στην καλύτερη κατανόηση της ιστορίας της εκπαίδευσης αναδεικνύοντας τα ενοποιητικά στοιχεία ενός τόπου με το εθνικό σύνολο αλλά και την ποικιλομορφία που επικρατεί σε έναν κοινωνικό σχηματισμό, καθώς οι ιδιαίτερες συνθήκες ζωής του τόπου επηρεάζουν και την κατάσταση της εκπαίδευσης του.
Η ιστορία των σχολείων είναι στενά συνδεδεμένη με τα υπόλοιπα ι-στορικά δρώμενα σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Τοπική κοινωνία, σχολείο και πολιτισμός αλληλοτροφοδοτούνται και αλληλοεπηρεάζονται.
Η πορεία των σχολείων μιας πόλης ακολουθεί τη γενικότερη ιστορική πορεία της, μέσα από μονοπάτια γνώριμα και οικεία στους κατοίκους που αποτελούν και οι ίδιοι μια ζωντανή ψηφίδα τους, φορτωμένοι με μνήμες από τις αίθουσες και τις αυλές τους.

Οι εργασίες που αναφέρονται στην ιστορία της Πρωτοβάθμιας εκ-παίδευσης στην Κατερίνη είναι ελάχιστες και αφορούν κυρίως μεμονωμένα σχολεία. Στην παρούσα εργασία, θα παρακολουθήσουμε την πορεία όλων των Δημοτικών Σχολείων στην πόλη της Κατερίνης, αντλώντας στοιχεία από πρωτογενείς πηγές, όπως είναι το Αρχείο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πιερίας, τα Αρχεία των Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων της πόλης, τα Αρχεία του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πιερίας, οι τοπικές εφημερίδες της εποχής, το Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους της Κατερίνης, οι αρχειακές συλλογές ιδιωτών, οι προσωπικές μαρτυρίες και τέλος, η προϋπάρχουσα σχετική βιβλιογραφία.