Σαν το νερό που κυλάει

Ένας Αφανής Άνθρωπος και Ένα Ωραίο Πρωινό είναι οι δύο από τις τρεις νουβέλες που περιλαμβάνει στη γαλλική έκδοση το Σαν το Νερό που Κυλάει.

Τα δύο αυτά κείμενα είναι από εκείνα που δεν είχαν πάψει να απασχολούν την Yourcenar στην πορεία της ζωής της. Η ιδέα τους περιέχεται ήδη σε ένα ανέκδοτο κείμενο με τίτλο Ναθαναήλ που έγραψε όταν ήταν είκοσι χρονών, και κατόπιν στη νουβέλα D’ apres Rembrandt (1935).

Θέμα του Ένας Αφανής Άνθρωπος είναι η ζωή και ο θάνατος στην Ολλανδία του 17ου αιώνα του Ναθαναήλ, ενός ανθρώπου απλού και με ασήμαντες γνώσεις, ο οποίος ?υψώνει στον κόσμο γύρω του ένα βλέμμα καθάριο, που γίνεται ακόμα πιο καθαρό από το γεγονός ότι είναι ανίκανο για αλαζονεία ?.

Ήρωας στο Ένα Ωραίο Πρωινό είναι ο γιος του Ναθαναήλ, το παιδί Λάζαρος, που η μοίρα του το περιπλέκει με έναν περιοδεύοντα θίασο σαιξπηρικών ηθοποιών. Μέσα από τα φυλλάδια του ελισαβετιανού θεάτρου, ο μικρός Λάζαρος ζει προκαταβολικά όλες τις ζωές που υπάρχουν: θα παίξει τον ρόλο του κοριτσιού αλλά και του αγοριού θα ζήσει τον άντρα τον νέο αλλά και τον γέροντα διαδοχικά θα περάσει από το δολοφονημένο παιδί στο δολοφόνο κτήνος, είναι ο βασιλιάς αλλά και ο ζητιάνος, ο μαυροφορεμένος πρίγκιπας και ο παρδαλοντυμένος παλιάτσος του πρίγκιπα.