Πένθος θανάτου

Το δημώδες, λυρικό και ηθικοδιδακτικό, ομοιοκατάληκτο ποίημα που επιγράφεται "Πένθος θανάτου, ζωής μάταιον και προς Θεόν επιστροφή" (1520) του Γιούστου Γλυκού από την Κορώνη της Πελοποννήσου ήταν ένα πολύ αγαπητό ανάγνωσμα σε όλο τον 16ο αι. Παραδίδεται σε ένα χειρόγραφο αντίγραφο και σε τέσσερις έντυπες βενετικές εκδόσεις (με αρχικό επιμελητή τον Ζακυνθινό Δημήτριο Ζήνο). Κεντρική ιδέα του, το λεγόμενο "memento mori" (= θυμήσου πως θα πεθάνεις), άρα η παροδικότητα της ζωής και των γήινων αγαθών, το ευμετάβολο της ανθρώπινης τύχης και το αναπόφευκτο όσο και φρικτό γεγονός του θανάτου: διαπίστωση που προσανατολίζει σε κήρυγμα για βίο σύμφωνο με τις χριστιανικές εντολές και στόχο τη σωτηρία της ψυχής.

Το "Πένθος θανάτου..." αποτελεί και ένα από τα πρώτα νεοελληνικά λογοτεχνικά έργα που σχεδιάστηκαν να τυπωθούν με αρμόδια εικονογράφηση στην προμετωπίδα τους, που δείχνει συνδυασμό δυτικοευρωπαϊκών και βυζαντινών παραστάσεων του τέλους του Μεσαίωνα και της πρώιμης Αναγέννησης. Η παρούσα έκδοση του ποιήματος βασίζεται αποκλειστικά στο σωζόμενο χειρόγραφό του, και συνοδεύεται από εκτενές Επίμετρο ομόλογων κειμένων.