Είκοσι ποιήματα για να διαβαστούν στο τραμ

Τα είκοσι ποιήματα της συλλογής έχουν γραφτεί σε δώδεκα πόλεις ή κωμοπόλεις, έξι χωρών (Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Αργεντινή, Βραζιλία, Σενεγάλη) από τον Μάρτιο του 1920 έως τον Απρίλιο του 1922 (στο "Αδέσποτες σημειώσεις" δεν αναφέρεται ημερομηνία και τόπος συγγραφής, ενώ στο "Γιορτή στο Ντακάρ" δεν έχουμε ημερομηνία συγγραφής), και παρουσιάζονται εν είδει καρτ ποστάλ που για κάποιο λόγο ανακατεύτηκαν. Δεν υπάρχει καμία χρονική και χωρική αλληλουχία στην παράθεσή τους μέσα στην ποιητική συλλογή.


ΑΝΑΘΗΜΑ

Στα κορίτσια του Φλόρες

Τα κορίτσια του Φλόρες έχουν μάτια γλυκά σαν τα ζαχαρωμένα αμύγδαλα της Confiteria del Molino , και φορούν μεταξωτούς φιόγκους που γεύονται τους γλουτούς φτερουγίζοντας σαν πεταλούδες.

Τα κορίτσια του Φλόρες κάνουν βόλτα αγκαζέ, για να μοιραστούν την αναστάτωσή τους, κι αν κάποιος τις κοιτάξει κατάματα, σφίγγουν τα πόδια από φόβο ότι το φύλο τους θα πέσει στο πεζοδρόμιο.

Όταν σουρουπώνει, όλες τους κρεμούν τα άγουρα στήθη τους στα σιδερένια κλαδιά των μπαλκονιών, ώστε τα φουστάνια τους να κοκκινίσουν όταν τις νιώσουν γυμνές, και τη νύχτα, ρυμουλκούμενες από τις μαμάδες τους -σημαιοστολισμένες σαν φρεγάτες- βγαίνουν βόλτα στην πλατεία, για να εκσπερματώσουν οι άντρες λόγια στο αφτί τους και οι φωσφορίζουσες θηλές τους να αναβοσβήσουν σαν πυγολαμπίδες.

Τα κορίτσια του Φλόρες ζουν με την αγωνία μην τυχόν σαπίσουν οι γλουτοί τους σαν πολυκαιρισμένα μήλα, και ο πόθος των ανδρών τις πνίγει τόσο που κάποιες φορές θα ήθελαν να απαλλαγούν απ’ αυτόν όπως από έναν κορσέ, μιας και δεν έχουν το κουράγιο να κόψουν το κορμί τους κομματάκια και να το πετάξουν σε όσους περνούν απ’ το πεζοδρόμιο.

Μπουένος Άιρες, Οκτώβριος 1920