Νταντά και υπερρεαλισμός

Ο συγγραφέας του βιβλίου, από τις αυθεντίες στην Ιστορία της Τέχνης, αναλύει τον ντανταϊσμό και τον υπερρεαλισμό μέσα από το έργο πρωτοπόρων εκφραστών τους, όπως των Ντισάν, Ερνστ, Μαγκρίτ, Νταλί κ.ά.




Το τέλος όλων των -ισμών, φαίνεται πως σήμανε και την τελική φάση παρακμής του ντανταϊσμού και του υπερρεαλισμού, καθώς το πάλαι ποτέ εκρηκτικό τους περιεχόμενο εκμεταλλεύονται πλέον μόνο κάποιοι προχωρημένοι γραφίστες και διαφημιστές. Όμως, έχει και το όνειρο ένα μερίδιο στην ιστορία του αιώνα και αυτό το κεφάλαιο δεν γράφτηκε ακόμα. Το βιβλίο του Γκαίηλ είναι εξαιρετικά κατανοητό και ευθύ, δεν παίρνει τίποτα ως δεδομένο. Αυτό ακριβώς, όμως, δεν έκαναν και οι ανατρεπτικοί, εγκεφαλικοί καλλιτέχνες που παρουσιάζει;