Φάουστ μια τραγωδία

Ο σύγχρονος -και κυρίως ο μη γερμανόφωνος- αναγνώστης που θα θελήσει να μπει σήμερα στην περιπέτεια να διαβάσει τον Φάουστ, θα σκοντάψει σε δύο εμπόδια: πρώτον, στον τεράστιο όγκο του έργου, και δεύτερον, στην πεποίθηση ότι πρόκειται για ένα έργο περίπλοκο, βαθιά στοχαστικό. Ένας ποιητικός λαβύρινθος. Και όμως, όποιος θα είχε, στην αυγή του 21ου αιώνα, την υπομονή και την τόλμη να διαβάσει τον Φάουστ, θα έμενε έκπληκτος από τα κωμικά στοιχεία, τις κωμικές σκηνές και καταστάσεις που είναι διάχυτες και στα δύο μέρη του έργου.

(Από την εισαγωγή του βιβλίου)


Απόσπασμα από το βιβλίο

FAUST

Des Lebens Pulse schlagen frisch lebendig,
atherische Dammerung milde zu begru?en;
Du, Erde, warst auch diese Nacht bestandig
Und atmest neu erquickt zu meinen Fu?en,
Beginnest schon, mit Lust mich zu umgeben,
Du regst and ruhrst ein kraftiges Beschlie?en,
Zum hochsten Dasein immerfort zu streben.

ΦΑΟΥΣΤ

Της ζωής σφυγμός ξανά πάλλει ζωντανά,
Αιθέριο λυκαυγές γλυκά να χαιρετίσει.
Επέζησες κι αυτή τη νύχτα, γη, απ'τα δεινά,
Η ανάσα σου τα πόδια θα μου λύσει.
Αρχίζεις να με περιβάλλεις μ' ευφορία
Που σ' απόφαση τρανή θα μ' οδηγήσει,
Στο ύψιστο να στρέψω την πορεία.