Τροία

Η πολιορκία της Τροίας κράτησε κοντά δέκα χρόνια. Μέσα στην αρχαία πόλη, οι κραυγές που ξέσκιζαν τον αέρα ανήκαν στις γυνάικες της Τροίας που έβλεπαν τους άντρες και τα παιδιά τους να υποφέρουν και να πεθαίνουν μπροστά στα μάτια τους. Από τα ύψη του Ολύμπου, οι θεοί ρίχνουν το βλέμμα τους χαμηλά.
Μέσα στη λαίλαπα του πολέμου εκτυλίσσεται η ιστορία δύο αδελφών. Η Μάρπησσα, η νεότερη, είναι προικισμένη με θεϊκή ματιά και μπορεί να βλέπει τους Αθάνατους. Είναι παρακόρη της Ελένης, της ωραιότερης γυναίκας του κόσμου. Η Ξάνθη, ευγενική και πονόψυχη, περιποιείται τους μαχητές στο Ματωμένο Δώμα, όπου οι λαβωμένοι μεταφέρονται μετά τη μάχη.
Η Αφροδίτη, θεά του Έρωτα, βαριεστημένη από τον ατέλειωτο ζοφερό πόλεμο, αποφασίζει να παίξει με τα δύο κορίτσια. Όταν ο νεαρός μαχητής Αλάστωρ μεταφέρεται στο Ματωμένο Δώμα, η Ξάνθη τον φροντίζει, και εκεί, κάπου στη γωνιά, ο Έρωτας αφήνει ένα βέλος να πετάξει από τη χρυσή του φαρέτρα. Καμιά από τις δύο αδελφές δε θα ξεφύγει από τη δύναμή του.

Χρησιμοποιώντας την άφταστη συγγραφική της δεινότητα, η Αντέλ Γκέρας πλέκει υπέροχα μια πιστευτή ιστορία όπου οι θεοί κινούνται ανάμεσα στους ανθρώπους και μια αρχαία πόλη ξαναγυρνά στη ζωή.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου