Στην Αλεξάνδρεια ζάχαρη και στο Μισίρι ρύζι

Δύο οικογένειες, μία μεγαλοαστική και μία μεσοαστική, μέσα από τις διηγήσεις των μελών τους, ξετυλίγουν το συναρπαστικό ταξίδι της Αποδημίας των Ελλήνων στη χώρα των φαραώ. Μια πορεία εκατόν πενήντα χρόνων που συμπίπτει απόλυτα με αυτήν του αναμορφωτή της χώρας Μωχάμετ Άλη και των διαδόχων του.



Παράλληλα με τη ζωή των ηρώων εκτυλίσσεται και όλο το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της κάθε εποχής, από την εγκατάσταση των Ελλήνων μέχρι τη διαρροή των παροικιών. Λίγο μετά τα μέσα του 20ού αιώνα. Ένας ολόκληρος κόσμος ζωντανεύει μέσα από τη ζωή των Ελλήνων Αιγυπτιωτών που κουβαλούν την ιστορία των προγόνων τους. Με τη μεγαλοαστική τάξη να διευρύνει την ακτινοβολία της με τις ευεργεσίες της προς την πατρίδα.



Από τις αφηγήσεις των ηρώων γνωρίζουμε τις γειτονιές των Ελλήνων, την καθημερινότητά τους, τα γιορτάσια τους, τις βεγγέρες και τις ζουρ φιξ. Τις προσδοκίες τους και τις κατακτήσεις τους, και συγχρόνως την αγωνία τους για το μέλλον.



Μια ανθηρή παροικία που βιώνει το έντονο πνευματικό αλεξανδρινό περιβάλλον, με τις λογοτεχνικές αψιμαχίες στους χώρους των βιβλιοπωλείων ή μέσα από τα αλεξανδρινά έντυπα. Και σε όλα αυτά να κυριαρχεί η παρουσία του ποιητή της πόλης, του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη. Σιμά του οι άλλοι ποιητές και λόγιοι να διεκδικούν μια θέση...



Και ο απόηχος αυτής της πνευματικής έξαρσης να φτάνει ως τις νεότερες γενιές του ξεριζωμού. Ένας κόσμος που φεύγει κι ένας άλλος που έρχεται, αβέβαιος και αδιευκρίνιστος…