Η κίτρινη ταπετσαρία

Η Γκίλμαν με αυτό το μικρό, ευφάνταστο κείμενο σε μορφή ημερολογίου ασκεί σφοδρή πολιτική και κοινωνική κριτική στην αμερικανική φαλλοκρατική κοινωνία του τέλους του 19ου αιώνα. Αναδεικνύει με τόλμη και έντονη ανθρωπιστική συνείδηση, θέματα όπως η καταπίεση των γυναικών, η υποβάθμιση της θηλυκής ταυτότητας, το κοινωνικό στίγμα της ψύχωσης, ο αποκλεισμός της γυναίκας από τη γνώση και την πνευματική εξέλιξη.
Η κίτρινη ταπετσαρία (1892) είναι ένα φεμινιστικό μανιφέστο ενάντια στη σεξουαλική, κοινωνικο-οικονομική και ανθρώπινη υποτέλεια των γυναικών, στην επικρατούσα ανδροκρατούμενη ιδεολογία, αλλά ταυτόχρονα και το όραμα για ένα διαφορετικό μέλλον που ανοίγει τον δρόμο στην ατομική αυτονομία, τη γυναικεία απελευθέρωση του λόγου και της βούλησης, την ισότητα των δύο φύλων.
Κριτική της ανδροκρατικής ιατρικής ηγεμονίας του 19ου αιώνα.
Φεμινιστικό μανιφέστο ενάντια στην φαλλοκρατία.
Κραυγή απόγνωσης μίας ασθενούς.
Ανατομία της γυναικείας ανελευθερίας του λόγου.
Και, ταυτόχρονα, διαμάντι της γοτθικής λογοτεχνίας.
Πρότυπο λογοτεχνικής οικονομίας, κείμενο - ορόσημο της λογοτεχνίας τρόμου.
Η ΚΙΤΡΙΝΗ ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΑ είναι όλα αυτά μαζί!