Γκοσινί, Ρενέ

"Γεννήθηκα στις 14 Αυγούστου του 1926, στο Παρίσι, και αμέσως μετά άρχισα να μεγαλώνω. Την επομένη, ήταν 15 Αυγούστου και δεν πήγαμε πουθενά». Η οικογένειά του μεταναστεύει στην Αργεντινή, όπου αρχίζει και ολοκληρώνει τα σχολικά του χρόνια στο Γαλλικό Κολέγιο του Μπουένος Άιρες. «Ήμουνα ο καπετάν φασαρίας της τάξης. Αλλά, επειδή ήμουνα αρκετά καλός μαθητής, δε με έδιωχναν". Αργότερα, ξεκινά την καριέρα του στη Νέα Υόρκη. Επιστρέφοντας στη Γαλλία, αρχές της δεκαετίας του ΄50, δίνει ζωή σε πολλούς θρυλικούς ήρωες. Ο Γκοσινί, μαζί με το Ζαν Ζακ Σενπέ, σκαρφίζεται τις περιπέτειες του μικρού Νικόλα, επινοώντας ένα παιδικό γλωσσικό ιδίωμα που θα εξασφαλίσει την επιτυχία του διάσημου μικρού μαθητή. Έπειτα ο Γκοσινί δημιουργεί τον Αστερίξ μαζί μετον Αλμπέρ Ουντερζό. Ο θρίαμβος του μικρόσωμου Γαλάτη ξεπερνά κάθε φαντασία. Οι περιπέτειες του Αστερίξ μεταφράζονται σε 107 γλώσσες και διαλέκτους και ανήκουν στα πιο πολυδιαβασμένα έργα σε ολόκληρο τον κόσμο. Ανεξάντλητος δημιουργός, δίνει ταυτόχρονα ζωή στο Λούκι Λουκ μαζί με το Μορίς, στον Ιζνογκούντ μαζί με τον Ταμπαρί, γράφει τα Dingodossiers, σε συνεργασία με τον Γκοτλίμπ… όπως και πολλά άλλα. Επικεφαλής του περιοδικού Pilote, φέρνει την επανάσταση στα κόμικς, ανυψώνοντάς τα στο επίπεδομίας «αληθινής τέχνης». Κινηματογραφιστής επίσης, ο Γκοσινί ιδρύει τα Στούντιο Ιντεφίξ μαζί με τον Ουντερζό και τον Νταργκό. Σκηνοθετεί μερικά από τα αριστουργήματα των κινουμένων σχεδίων: "Αστερίξ και Κλεοπάτρα", "Οι δώδεκα άθλοι του Αστερίξ" "Ντέιζι Τάουν" και "Η Μπαλάντα των Ντάλτον". Μετά θάνατον θα του προσφέρουν το βραβείο Σεζάρ για το σύνολο του κινηματογραφικού έργου του. Στις 5 Νοεμβρίου του 1977, ο Γκοσινί πεθαίνει σε ηλικία 51 χρόνων. Ο Ερζέ δηλώνει: "Ο Τεντέν υποκλίνεται μπροστά στον Αστερίξ". Οι ήρωές του επιζούν μετά από το θάνατό του και πάμπολλες εκφράσεις του ανήκουν πια στην καθημερινότητά μας, όπως οι εξής: "πυροβολεί πιο γρήγορα κι απ’ τη σκιά του", "θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη", "έπεσε στο καζάνι όταν ήταν μικρός", "να βρω το μαγικό βότανο" και "είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι"...

Ιδιοφυής σεναριογράφος, ο Γκοσινί αποκαλύπτει το μέγεθος του συγγραφικού ταλέντου του μέσα από τις περιπέτειες του μικρού Νικόλα, ενός παμπόνηρου μικρού κατεργάρη, που οι τρέλες και η αφέλειά του μας συγκινούν βαθιά. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, ο δημιουργός του έλεγε: "Νιώθω μία ξεχωριστή τρυφερότητα γι’ αυτόν τον ήρωα".