Ο Γκουρτζίεφ μιλά στους μαθητές του

Οι σημειώσεις που βρίσκονται συγκεντρωμένες σ' αυτό το βιβλίο αναφέρονται σε μερικές από τις συναντήσεις που γινόταν με κέντρο τον Γκουρτζίεφ σχεδόν κάθε βράδυ, όποιες κι αν ήταν οι γύρω συνθήκες. Τα κείμενα αυτά δεν αποτελούν κατά λέξη καταγραφή των συζητήσεων. Στην πραγματικότητα ο Γκουρτζίεφ δεν επέτρεπε ποτέ στους μαθητές του να κρατούν σημειώσεις κατά τη διάρκεια των συναντήσεων. Ευτυχώς όμως κάποιοι προνοητικοί ακροατές με εξαιρετική μνήμη ένιωσαν την ανάγκη αμέσως μετά να ανασυντάξουν όσα είχαν ακούσει. Χωρίς να επιχειρούν να παρουσιάσουν μια συνολική σύνθεση των ιδεών που ανάπτυξε ο Γκουρτζίεφ -όπως επιχείρησε επάξια ο Π.Δ. Ουσπένσκυ στο βιβλίο του «Αναζητώντας τον κόσμο του Θαυμαστού»- αυτές εδώ οι σημειώσεις, όσο ημιτελείς κι αν είναι, έχουν αναγνωριστεί από εκείνους που είχαν παρακολουθήσει τις συναντήσεις και θεωρούνται ότι αποτελούν όσο γίνεται πιο πιστές αποδόσεις της γλώσσας του Γκουρτζίεφ. Η γλώσσα αυτή, παρά την επιφανειακή της απλότητα, είχε πάντα την ικανότητα να αφυπνίζει τον κάθε άνθρωπο προς ό,τι είναι ουσιώδες. Πριν από τα πρακτικά των συναντήσεων, που σχηματίζουν το μεγαλύτερο μέρος αυτού του έργου, βρίσκονται τρία άλλα κείμενα διαφορετικού χαρακτήρα. Το πρώτο, «Αναλαμπές Αλήθειας» που είναι και το αρχαιότερο, με χρονολογία 1914 - είναι η αφήγηση της πρώτης συνάντησης ενός Ρώσου μαθητή με τον Γκουρτζίεφ κοντά στη Μόσχα πριν την Επανάσταση. Τα άλλα δύο κείμενα, με χρονολογίες 1918 και 1924, είναι διαλέξεις που απηύθυνε ο Γκουρτζίεφ προς ένα ευρύτερο κοινό. Οι αφορισμοί που κλείνουν αυτό το έργο ήταν γραμμένοι στους τοίχους του Study House στο Chateau de Prieure μ' ένα αλφάβητο που μόνο οι μαθητές μπορούσαν να ερμηνεύσουν.