Όταν ήμουν νέος

Ο Φραντς µεγαλώνει σε µια αποµονωµένη περιοχή του Τιρόλου βοηθώντας τον πατέρα του στη διοργάνωση γαµήλιων τελετών. Είναι αυτός που φωτογραφίζει τους µελλόνυµφους την «πιο ευτυχισµένη µέρα της ζωής τους». Μέχρι τη στιγµή που µια νύφη βρίσκεται νεκρή. Τι σχέση έχει ο θάνατός της µε τον Φραντς; Ή µε το γεγονός ότι λίγες εβδοµάδες νωρίτερα είχε φιλήσει ένα νεαρό κορίτσι ακριβώς στο ίδιο µέρος; Για να αποφύγει ν’ απαντήσει σ’ αυτές τις ερωτήσεις ο Φραντς φεύγει στην Αµερική. Κι εκεί όµως τον ακολουθεί ο θάνατος: αυτή τη φορά πρόκειται για τον ηλικιωµένο φίλο του, που και ο ίδιος προσπαθούσε να ισορροπήσει µέσα του τη βία µε την αθωότητα. Ο Φραντς, διψασµένος για ζωή και ποθώντας την ευτυχία, καταλήγει ν’ ακολουθεί δρόµους που ρίχνουν τη σκιά της αµφιβολίας σε κάθε βεβαιότητα.

Πόσα ξέρουµε στ’ αλήθεια για τους άλλους; Ή για τον εαυτό µας; Ο Νόρµπερτ Γκστράιν θέτει µια σειρά υπαρξιακά ερωτήµατα µε ποιητική ακρίβεια σε τούτο το µυθιστόρηµα, που εξερευνά την αγάπη και τον πόθο, την ανεξαρτησία και τη µοναξιά.