Πολύχρωμο φτερό, απέθαντο η ψυχή, πάντα δίνεται αστείρευτη και λαμπερή

Πολύχρωμο φτερό, απέθαντο, η ψυχή
πάντα δίνεται –αστείρευτη και λαμπερή

Ψυχή είναι η απέραντη έκταση των ονείρων, όπου όλα γίνονται σαν από θαύμα, σαν από λέξεις μαγικές τις οποίες είναι ανίκανοι οι άνθρωποι ν’ ακούσουν.
Ψυχή είναι ο έρωτας ο οποίος γεννιέται με κάθε νέο άνθρωπο και χάνεται, εξασθενεί όταν γνωρίσει τις αμαυρές ιδέες των κακόβουλων γήινων.
Η ψυχή ομοιάζει με δροσερά σπήλαια, όπου κυανόλευκες αέρινες μορφές χαϊδεύουν νεογέννητα κύματα θάλασσας. Εκεί ζητά να κοιμηθεί ήρεμη αγνοώντας τον Θάνατο.
Και ας φανερώσω σκέψη εμού: Πώς όλοι εσείς οι δολοπλόκοι θα την μαγέψετε; για να σας αγαπήσει, για να αισθανθεί ωραία οράματα.
Ναι, είναι όλα τα αμέτρητα και άγνωστα η δύναμή αυτής και εσείς δεν είστε ικανοί ν’ αλλάξετε την πορεία αυτής προς εκείνους εκεί τους τόπους των δροσερών λάμψεων, των λιμνών και των ακούραστων φτερωτών, των ελεύθερων ανέγγιχτων δημιουργημάτων αυτής.
Ακούραστη και λεπτοκαμωμένη κυρία των νιφάδων και πολύμορφη όπως αυτές οι μικρές νεράιδες του χειμώνα. Ναι, σαν λεπτό άρωμα ελίσσεται γύρω.
Αείνεη ερεθιστική και μυρωδάτη,
κυρία πιστή και αληθόλογη.
Καθαρή σαν άγαλμα
εις τους ανθηρούς κήπους των ονείρων.