Υπάρχει τρόπος

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Περπατούσα πάνω, και πλαγίως, από τον δρόμο ενός επικηρωμένου φτερού κουκουβάγιας. Άκουσα τα φύλλα να ψιθυρίζουν. Ο κύριος, που προσπέρασε αδιαφορώντας, ήταν νεκρός και δεν φοβήθηκε όταν με είδε. Λίγο μακριά
-δυό πόντους- καθόταν πάνω στα λιμνασμένα, βρόχινα νερά, φυσαλίδα οξυγόνου, πιπιλώντας γλύκισμα κίτρινου χρώματος. Δεν είχα σημαντικότερες επιθυμίες και αποφάσισα να κοιτώ επίμονα τα χείλη της φυσαλίδας. Πολλές φορές -αμέτρητες- η σκέψη μου χάνεται σε χιλιάδες παρόμοιες εικόνες. Με τον τρόπο αυτό δραπετεύω από τις αναμνήσεις -οποία η αξία τους; Πιστεύω ότι υπάρχει, στα βάθη των σκέψεων, το ΧαλύFδινο Υγρό του Δικαίου. Κρυφά το προμήθευσε στην ψυχή των ανθρώπων η ανώτερη νοημοσύνη της φύσης και προσπαθώ να το διατηρώ ακίνδυνο. Μερικοί πιστεύουν ότι η ιστορία αυτού γράφτηκε, από τα λευκά κουνέλια πάνω στα πέπλα της νύκτας. Άλλοι λένε ότι η φυλή των Αργυρομέλανων μάγων άφησε, ανάμεσα στις πέτρες, μικρούς πολυγωνικούς σπόρους, τους οποίους έφαγαν τα κουνέλια και χώνεψαν την ιστορία αυτή. Λιγότεροι είναι αυτοί που πιστεύουν ότι όλα αυτά τα γνωρίζει μόνο το ξωτικό του κρυστάλλινου δάσους. Οι σύγχρονοι επιστήμονες πιστεύουν ότι κάποιος άνθρωπος ανακάλυψε το υγρό, αλλά δεν θέλησε να το χρησιμοποιήσει και πιθανότατα βρίσκεται κάτω από την επίκτητη, μολυβένια επιφάνεια της γης. Εγώ δεν πιστεύω καν μία από αυτές τις υπεκφυγές και με θεωρούν τρελό. Όμως είμαι σίγουρος ότι οι σπόροι υπάρχουν και αργά, ή γρήγορα, θα ζωντανέψουν και θα δυναμωθούν ρουφώντας το Υγρό Σκοτάδι των σπηλαίων, το οποίο κρύβεται κάτω από τις πόλεις. Έτσι θα δημιουργηθεί ένα παράξενο είδος μετάλλου, που θα ονομαστεί...