Η γένεση κατά τους αρχαίους Έλληνες 4 - Αφροδίτη

Δύσκολα θα βρεθεί άνθρωπος στον κόσμο που να μην γνωρίζει τη θεά Αφροδίτη. Δυστυχώς όμως οι άνθρωποι κράτησαν απ' αυτήν μόνο τις ιδιότητες της Πάνδημης, και αυτή η θεά του Κάλλους και του Έρωτα, αυτή η Ουράνια Κόρη, που κατάφερε να ενώσει τις αντίθετες δυνάμεις του υλικού κόσμου και να γεννήσει την Αρμονία, ταυτίσθηκε με τον σαρκικό, τον κατώτερο έρωτα. Όλος ο αρχαίος κόσμος πίστεψε στην Αφροδίτη και την λάτρεψε σαν Αλιλάτ, Αστάρτη, Αναϊτις, Ατάγαρτις, Ιστάρ, Μύλιτα και Ίσις. Οι Ρωμαίοι την ονόμασαν Venus, από το ελληνικό ρήμα βαίνω, επειδή πάντα έσπευδε για βοήθεια. Πουθενά όμως, σε κανένα μέρος του κόσμου, η ελληνίδα θεά, η Ουράνια Αφροδίτη, δεν λατρεύτηκε, δεν υμνήθηκε, δεν αγαπήθηκε, περισσότερο απ' τους Έλληνες, γιατί αυτός ο λαός μπόρεσε να αντιληφθεί το ύψος των ιδεών που εξέφραζε και την αξία των δώρων που έφερε στην ανθρωπότητα. Γιατί οι 'Ελληνες αντιλήφθηκαν ότι η Αφροδίτη ήταν η αγάπη που ενώνει και που γεμίζει ευγένεια την ψυχή, ότι η Αφροδίτη ήταν ο Έρωτας ο ανώτερος, η υψηλότερη ιδέα μέσα στον κόσμο, που γονιμοποιεί και τεκνοποιεί μέσα στο πνεύμα, αλλά και που κρατά τα πάντα στη ζωή αφού αυτός, δηλαδή η Αφροδίτη, ήταν η αιτία της αναπαραγωγής που δίνει συνέχεια στη ζωή. Ας γνωρίσουμε λοιπόν μέσα από αυτό το βιβλίο ποια ήταν πραγματικά η Αφροδίτη και τι ακριβώς αντιπροσώπευε στον αρχαίο κόσμο.