Η γένεση κατά τους αρχαίους Έλληνες 5 - Το τέλος της τρίτης γενιάς

Από τη «στιγμή» της «Μεγάλης Έκρηξης», τότε δηλαδή που η Ύλη έγινε ορατή και άρχισε να τακτοποιείται και να μορφοποιείται, άρχισε και η πάλη για την εναρμόνιση των ενάντιων και των αντίθετων δυνάμεων και κινήσεων, καθώς σε κάθε θέση εμφανίζεται και μία αντίθεση, σε κάθε δράση αντίδραση. Μέσα λοιπόν από το «μαύρο σκοτάδι» έφερε στον κόσμο η «μελανόπτερος» Νύκτα δεκαπέντε παιδιά που προσωποποιούν Νόμους Συμπαντικούς και που ισχύουν για κάθε υλικό δημιούργημα, σε όποιο επίπεδο και να βρίσκεται. Ο Θάνατος π.χ. έρχεται για κάθε δημιούργημα έστω και αν αυτό έχει διάρκεια ζωής χιλιάδων ετών. Ο Ησίοδος, με τον τρόπο αυτόν, μας παραδίδει μία φιλοσοφική διδασκαλία που όπως φαίνεται βγήκε έξω από τα Αρχαία Μυστήρια για πρώτη φορά. Αποκαλύπτοντας ό,τι του επετράπει, μας παρέδωσε τα δεκαπέντε παιδιά της Νύκτας που απετέλεσαν και αποτελούν ακόμη τη βάση για φιλοσοφική σκέψη και έρευνα για την Αλήθεια και το Μυστήριο της Ζωής. Ποιος είναι αυτός που δεν σκέφτηκε «γιατί γερνάμε και πεθαίνουμε;» Ποιος φέρνει τον ύπνο και τα Όνειρα; Τι είναι οι Μοίρες; Γιατί όλοι φοβόμαστε τη Νέμεση; Γιατί η Έρις είναι παντοδύναμη και δεν μπορούν οι άνθρωποι να την εξαφανίσουν; Μέσα στο βιβλίο αυτό όλες οι παραπάνω καταστάσεις και νόμοι θα εξετασθούν και θα φωτισθούν από το διαυγέστατο φως που έριξαν οι Αρχαίοι Πρόγονοί μας, και θα δοθούν αλήθειες αιώνιες. Μαζί με τα «Τέκνα της Νύκτας» θα εξετάσουμε και τα «Τέκνα του Πόντου και της Γαίας» που είναι και τα τελευταία της Τρίτης Γενιάς. Οι θεότητες αυτές κυριάρχησαν στις θάλασσες τα παμπάλαια, προκατακλυσμιαία χρόνια ώσπου να παραδώσουν την κυριαρχία στον Ποσειδώνα τον νέο θαλασσοκράτορα.