Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης (Τόμος ΙΙ)

Στρατηγός από τη Σκωτία και φιλέλληνας, από τους πρώτους που πήραν ενεργό μέρος στην επανάσταση του 1821. Καταγόταν από οικογένεια ευγενών και αγαπούσε τα ταξίδια. Έτσι, αποχώρησε από το στράτευμα της Αγγλίας το 1810 και άρχισε να ταξιδεύει. Επισκέφθηκε πολλά μέρη και, στην Κωνσταντινούπολη, παντρεύτηκε Ελληνίδα, αρμενικής καταγωγής.

Με την έναρξη της επανάστασης απέπλευσε με δικό του πλοίο από τη Μασσαλία με προορισμό την Ελλάδα. Κατέληξε στα Τρίκορφα, έξω από την Τρίπολη, τον Αύγουστο του 1821, έχοντας μαζί του 600 όπλα, τρία κανόνια και μολύβι. Ο Δημήτριος Υψηλάντης τον δέχτηκε και του ανέθεσε να συγκροτήσει σώμα από Έλληνες και Φιλέλληνες. Μετά την πτώση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821), απογοητευμένος και οργισμένος από την απειθαρχία και τις σφαγές που έκαναν οι Έλληνες, έφυγε για το Λονδίνο, όπου έγινε μέλος επιτροπής για την ενίσχυση του Αγώνα με χρήματα και όπλα. Επανήλθε στην Ελλάδα μετά από πρόσκληση (1826) και εγκαταστάθηκε στα Κύθηρα, από όπου έστελνε τρόφιμα και άλλα εφόδια, από το εξωτερικό, στα ελληνικά στρατόπεδα. Την ίδια χρονιά έφτασε στο Ναύπλιο με 14.000 λίρες. Ήταν τα τελευταία χρήματα από το β' δάνειο. Το 1827 πολέμησε εναντίον του Κιουταχή στο λόφο της Μουνυχίας, τον οποίο οχύρωσε, επικεφαλής 2.300 Ελλήνων. Αγανακτισμένος από την κακή συμπεριφορά τους αποχώρησε και πάλι. Αργότερα, προσέφερε και άλλες υπηρεσίες στη χώρα και διορίστηκε στρατιωτικός διοικητής Πελοποννήσου. Στο Άργος έκτισε την περίφημη οικία Γόρδωνος το 1829. Η γειτονιά ονομάστηκε αργότερα "συνοικία Γόρδωνος" (πρώην Αρβανιτιά).

Όταν ήρθε σε ρήξη με τον Άρμανσμπεργκ, εγκατέλειψε οριστικά την Ελλάδα. Πέθανε στη Σκωτία το 1841. Έγραψε την παρούσα Ιστορία, έργο εξαιρετικά πλούσιο σε πρωτογενείς πληροφορίες.