0
Your Καλαθι
Φυσικό μυθιστόρημα
Έκπτωση
40%
40%
Περιγραφή
Ο Georgi Gospodinov δημιουργεί τη δική του εκδοχή ενός «φυσικού μυθιστορήματος» προερχόμενου από τις στιγμές της καθημερινής ζωής.
Με ιδιαίτερο χιούμορ, ο συγγραφέας και αφηγητής του βιβλίου εκφράζει την ανάγκη να αποδεχτεί τον διαλυμένο γάμο του και την απιστία της συζύγου του. Ο κεντρικός χαρακτήρας ίσως να υποφέρει από διαταραχή ελλειμματικής προσοχής· ίσως να είναι εγκλωβισμένος σε μια προκατειλημμένη αν και στωική εκτίμηση της ακατάστατης ροής της ζωής. Όποια κι αν είναι η αιτία, ο μονόλογός του μετατρέπεται σ’ ένα πρωτότυπο, συναρπαστικό βιβλίο που υπονοεί άψογα στον πυρήνα του το κενό και τη θλίψη.
Με υπαινικτικές συνδέσεις με τη σύγχρονη γαλλική φιλοσοφία, ο Georgi Gospodinov μοιράζεται μαζί μας ένα μεταμοντέρνο μυθιστόρημα για τις προσωπικές σχέσεις και τις απρόσμενες συνέπειές τους.
Κριτικές
"...Το Φυσικό μυθιστόρημα ξεκινά από ένα τέλος. Το τέλος της σχέσης του αφηγητή με τη γυναίκα του, καθώς εκείνη του ανακοινώνει πως είναι έγκυος από έναν άλλο άντρα. Παρ’ όλα αυτά είναι γεμάτο αρχές. Ακριβώς όπως το βιβλίο που ονειρεύεται να γράψει ο αφηγητής: «Η δική μου υπερφίαλη επιθυμία είναι να φτιάξω ένα μυθιστόρημα μόνο από αρχές. Ένα μυθιστόρημα που να ξεκινάει ασταμάτητα, να υπόσχεται κάτι...»"
―Ευγενία Μπογιάνου, Η Αυγή
"...«Για να γράψεις ένα Φυσικό Μυθιστόρημα, πρέπει αδιάκοπα να παρατηρείς τον κόσμο γύρω». Αυτό ισχύει για κάθε συγγραφέα που σέβεται τον εαυτό του, πόσο μάλλον για κάποιον σαν τον Γκοσποντίνοφ ο οποίος θέλει με όσα ορατά και αόρατα παρατηρεί στον «κόσμο γύρω» να συγκαλύψει (ή μήπως να αναδείξει;) το υπαρξιακό κενό που αφήνει στη ζωή του ήρωά του ένας κατεστραμμένος γάμος. Να κατασκευάσει μια ιστορία, μάλλον μια σύγχυση, μεταμοντέρνων δομών, σχεδιασμένων να κρύβουν."
―Δήμητρα Ρουμπούλα, Ο Αναγνώστης
"...Πρόκειται για ένα βιβλίο που μελετά την ανθρώπινη φύση, ίσως με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, ο αφηγητής καταπιάνεται με τον ίδιο του τον εαυτό. Το κείμενο με συνεπήρε, το τελείωσα με την μία, η αποσπασματικότητα -που συνήθως με αποτρέπει-, εδώ λειτούργησε περίπου σαν εργαλείο κάθαρσης, ένιωσα οικεία, πως η θλίψη ήταν και δική μου, βυθίστηκα σε αυτήν, κι έπειτα αναδύθηκα στην επιφάνεια. Κι αυτό ίσως να είναι ένας από τους ορισμούς της καλής λογοτεχνίας."
―Κατερίνα Μαλακατέ, Διαβάζοντας
Με ιδιαίτερο χιούμορ, ο συγγραφέας και αφηγητής του βιβλίου εκφράζει την ανάγκη να αποδεχτεί τον διαλυμένο γάμο του και την απιστία της συζύγου του. Ο κεντρικός χαρακτήρας ίσως να υποφέρει από διαταραχή ελλειμματικής προσοχής· ίσως να είναι εγκλωβισμένος σε μια προκατειλημμένη αν και στωική εκτίμηση της ακατάστατης ροής της ζωής. Όποια κι αν είναι η αιτία, ο μονόλογός του μετατρέπεται σ’ ένα πρωτότυπο, συναρπαστικό βιβλίο που υπονοεί άψογα στον πυρήνα του το κενό και τη θλίψη.
Με υπαινικτικές συνδέσεις με τη σύγχρονη γαλλική φιλοσοφία, ο Georgi Gospodinov μοιράζεται μαζί μας ένα μεταμοντέρνο μυθιστόρημα για τις προσωπικές σχέσεις και τις απρόσμενες συνέπειές τους.
Κριτικές
"...Το Φυσικό μυθιστόρημα ξεκινά από ένα τέλος. Το τέλος της σχέσης του αφηγητή με τη γυναίκα του, καθώς εκείνη του ανακοινώνει πως είναι έγκυος από έναν άλλο άντρα. Παρ’ όλα αυτά είναι γεμάτο αρχές. Ακριβώς όπως το βιβλίο που ονειρεύεται να γράψει ο αφηγητής: «Η δική μου υπερφίαλη επιθυμία είναι να φτιάξω ένα μυθιστόρημα μόνο από αρχές. Ένα μυθιστόρημα που να ξεκινάει ασταμάτητα, να υπόσχεται κάτι...»"
―Ευγενία Μπογιάνου, Η Αυγή
"...«Για να γράψεις ένα Φυσικό Μυθιστόρημα, πρέπει αδιάκοπα να παρατηρείς τον κόσμο γύρω». Αυτό ισχύει για κάθε συγγραφέα που σέβεται τον εαυτό του, πόσο μάλλον για κάποιον σαν τον Γκοσποντίνοφ ο οποίος θέλει με όσα ορατά και αόρατα παρατηρεί στον «κόσμο γύρω» να συγκαλύψει (ή μήπως να αναδείξει;) το υπαρξιακό κενό που αφήνει στη ζωή του ήρωά του ένας κατεστραμμένος γάμος. Να κατασκευάσει μια ιστορία, μάλλον μια σύγχυση, μεταμοντέρνων δομών, σχεδιασμένων να κρύβουν."
―Δήμητρα Ρουμπούλα, Ο Αναγνώστης
"...Πρόκειται για ένα βιβλίο που μελετά την ανθρώπινη φύση, ίσως με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, ο αφηγητής καταπιάνεται με τον ίδιο του τον εαυτό. Το κείμενο με συνεπήρε, το τελείωσα με την μία, η αποσπασματικότητα -που συνήθως με αποτρέπει-, εδώ λειτούργησε περίπου σαν εργαλείο κάθαρσης, ένιωσα οικεία, πως η θλίψη ήταν και δική μου, βυθίστηκα σε αυτήν, κι έπειτα αναδύθηκα στην επιφάνεια. Κι αυτό ίσως να είναι ένας από τους ορισμούς της καλής λογοτεχνίας."
―Κατερίνα Μαλακατέ, Διαβάζοντας
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
